Netgedichten

netgedicht (nr. 103):

Het blijft

Natuurlijk wentelen de seizoenen door
bevallen vrouwen en worden anderen bevrucht
zout de zee zich verder, betrekt boven mij de lucht
en hoort er niemand wat ik hoor

zeker, ik ben de ontdekker van mijn land
maar mijn plek die met een geheim begon
wentelt zich almaar in lucht en in zon
en jaagt hier mijn hart en ziel in brand

om mij heen wuift blozend het graan
vers fruit groeit me voor de voeten
je suis très fort, ik kan de wereld aan

om mij heen zijn de mensen waarvan ik hou
de voorspoed hangt genadeloos in mijn lijf
maar als ik wakker word, denk ik aan jou