Netgedichten

netgedicht (nr. 6.109):

ijzers krassen vederlicht

het ijs zingt weer
zijn koude lied en
kraakt tegen de kanten
doorzichtig zwart
kruist strakkend blauw
uithalend zijn de klanken

wind bijt vorst
in het gezicht
ruggen zijn gebogen
mutsen licht berijpt
ijzers krassen verderlicht
plezier glimt in de ogen

bewegen wolkt
zijn adem uit
in het ritme van
bedachtzaam glijden
ze zien de verte als hun doel
willen naar de zon toe rijden

die leest in lange
streken hun verhaal
warmt wat stroeve zinnen
de ijspret dooit voorlopig niet
die zit te diep van binnen

Schrijver: wil melker, 28 december 2004

wlmelker

ziggo.nl

Geplaatst in de categorie: sport

winter

plezier

ijspret

4.2 met 5 stemmen

1.350

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:: Mies Prinsen
Datum:: 28 december 2004
Email:: m.prinsen1chello.nl; Bij het lezen van dit gedicht moest ik terug denken aan de strenge winters, nu tientallen jaren geleden. De ijsbaan in Leiden, waar ik als het even kon, van smorgens 10 uur tot laat in de avond, ijsdansend aanwezig was.
Ieder jaar opnieuw, als de ijsbaan open ging, kwam Arie mijn vaste danspartner, vragen of hij weer op mij kon rekenen. Grappig was dat achteraf bekeken, omdat we elkaar alleen troffen als koning winter zich profileerde. Dat is jaren zo gegaan, en nu, door jouw gedicht, moest ik aan hem en ons ijsplezier denken.
Daarom alleen al was, dit aardige gedicht, voor mij het reageren meer dan waard.

Geef je reactie op deze inzending: