inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 6.159):

De toorn van een god

Gevierd de geboorte van een kind
Verlangend licht zo zij zochten
Heimelijk gewenst zo gewoon
Doorgedrongen in alle krochten

Maar welkeen aanbedene het was
Zou niemand ooit bevroeden
Getergd door onbegrip
Ontstak hij in vreselijke woede

Geen mededogen met zijn kudde
Zijn toorn deed zeeën schudde
Vernietigend was zijn kracht
Sleurde onschuld in eindeloze nacht

De leer was duidelijk zo hij meende
Genoegzaam op troon gezeten
Geen gedonder het tij moest keren
Dat hij vermocht moesten zij leren

Schrijver: Ivan Grud
Inzender: Borst.J, 3 januari 2005


Geplaatst in de categorie: actualiteit

3.0 met 9 stemmen aantal keer bekeken 596

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)