Bloemen

Het kerkhof dat in rust verzonken
Te wachten lijkt op vers verdriet
Ziet in de lucht het zilver vonken
Dat strepen krast in het verschiet

Waar zomerzon wordt uitgeschonken
Op marmerwit en zwart graniet
Dwarrelen bonte vlinders dronken
Van nectar die het leven biedt

Een jonge vrouw waant zich alleen
En laat haar tranen vrijuit stromen

Het grindpad knerpt, ga er niet heen
Hij wilde niet dat jij zou komen

Dan ruist er onrust door de bomen
Haar rozen ranselen de steen

Emotie

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 10 stemmen 1.099