Thuis in eenzaamheid

Stil zit zij voor het venster
zoekt de maan en telt glimlachend
de sterren, haar handen ondersteunen
haar kin, een diepe zucht ontsnapt
bijna geluidloos haar halfgeopende
lippen, terwijl haar ogen vragend,

haast verlegen, zoeken naar de droom
die even op visite kwam, haast teder
langs haar gezicht streek, om weer
te verdwijnen in het holst van de
nacht, gordijnen wil zij nog niet
sluiten, gedachten zoeken het licht

verdiepen de glans in haar ogen waar
warmte bijna tastbaar is, gevoed door
de liefde in haar leven bloeit zij op
in geopende handen, verlangt niet meer
naar de dageraad, nu de nacht haar
eenzaamheid een thuis heeft gegeven

Schrijver: metha, 20 januari 2005

methaoudshoornmsn.com

Thuis in eenzaamheid

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 10 stemmen 1.030