inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 6.397):

Als as valt .....

Ik vlij mijn lichaam op het asfalt
maak voor liefde weer ruim baan
wanneer auto’s heftig toeterend
al file rijdend langs mij gaan

geen verbodsbord stopt mijn zinnen
geen stopbord verbiedt mij de waan
ik wil je hier op het teer beminnen
toe lief geef mij voorrang laat je gaan

kijk een zebrapad als bedstee
zwart en wit als klank en kleur
kom ik pak jouw beide handen
ruik de bodem, proef de geur

echt, geen stoplicht houdt ons tegen
wanneer de avond als as verbrandt
vochtig omhelst wordt door regen
verdwijnt de droom in een zee van zand

wakker worden, de stroming roept en wenkt
geef haar nu dan toch jouw zegen
zij is het die mij zoveel letters schenkt
weer mijn zinnen weet te bewegen

niet de golven willen dansen
noch het zout proeft immer mijn tong
nee het is het gouden plaatje
natuur als zuurstof voor mijn long

zonder haar kan ik niet leven
misschien gaat het boven jouw verstand
zij neemt en wil mij ook geven
is mijn rots bij elke brand

ik verdwijn nu in de golven
neem al mijn letters met me mee
knip maar twee keer met jouw vingers
en weg is de godin van de zee …

Schrijver: metha, 3 februari 2005


Geplaatst in de categorie: liefde

3.0 met 8 stemmen aantal keer bekeken 1.345

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)