God's grenzen

Wanneer wielen blijven draaien
in het rad van de te leven tijd
zullen spaken blijven steken
in geblazen lucht, ik raak je kwijt

is er toch een dag gewonnen
ademen uren even rust
wordt er een mooi web gesponnen
en het weten weer gesust

elke naald als een spuitje hoop
verduistert de nacht blind vertrouwen
dat ooit door wijze wijzers sloop
weer worden handen gevouwen

niet de dagen zullen tellen
noch de weken van de pijn
verdriet is niet meer af te pellen
dit is echt de laatste trein

al ligt het perron nog vol
met nooit vervulde wensen
de laatste rails klinkt hol
God rijdt voorbij eigen grenzen

Schrijver: metha, 5 februari 2005

methaoudshoornmsn.com

God\'s grenzen

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

2.0 met 20 stemmen 2.433