Ja dan ...
Tik mij even op mijn schouder
laat mij nimmer wakend slapen
geef de nacht haar rust terug
sluit mijn ogen niet meer voor
de mist in de morgen, schenk mij
de lach weer in mijn hese stem,
toe laat mijn ogen stralen, zie
mijn zand, zon en zee, laat het
zout verwaaien op kleine golfjes
van de wind, waar jij gedragen
wordt tot het einde der dagen
en ooit, ja ooit tik jij mij
dan weer op mijn schouder ...
Geplaatst in de categorie: overlijden