Waar geluk de leegte draagt
Ik hoor de stilte
van planeten,
fluitende vogels
in het avondrood
De bruisende zee
die opwaarts golft
en die de hemel
in mijn oren fluistert
Het verlaten strand
waarop mijn voeten
als naaktmodellen
in aquarel geschilderd zijn
Laat mij nog even
één moment verzinken
in gedachteloze stilte
waar geluk de leegte draagt
Geplaatst in de categorie: filosofie