Verdwenen passagiers
Er rijdt een lege tram door ’s-Gravenhage,
onmerkbaar bijna, nauwelijks verlicht.
De ramen en de deuren blijven dicht,
in scherpe bochten kan hij schuchter klagen.
De ouderwetse tram met aanhangwagen
doet alle dagen, rusteloos, zijn plicht.
De eindeloze reis gaat doelgericht
langs sporen van verdrongen onbehagen.
En niemand die de vragen stellen wil.
De waarheid wordt, als vroeger, bang ontweken.
De vierde mei, als klokken niet meer spreken,
klinkt uit de lege tram een luid gegil.
Geplaatst in de categorie: oorlog
groetjes van astrid