Vergeten in hout

Was het enkel de specht
die het hout verwondde, zich liet gaan
als was het een zonde tegen wil
en schade rest niets meer dan een stervende,
gedwongen tot overgave, verloren.

Hoor, hoe leven verdwijnt
in een geluidloze zucht en toch
schreeuwend om een wonder.

Zo davert de grond nog eens
en weer en kunnen we de ogen sluiten.

Om alleen achter te blijven
met een afgekloven stilte

in een te grote leegte.

natuur verdriet dood

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 5 stemmen 1.070