inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 6.927):

Zij aan zij

Lachend loopt zij door de golven
schatert zwarte schaduwen weg
haalt haar ik onder zand bedolven
voor de laatste leugen weg

voorzichtig pakt zij waarheid op
broos en breekbaar neemt ze het mee
vult haar handen weer met toekomst
proeft aan die andere levenszee

achter haar gelopen passen
ligt het gisteren van de pijn
nimmer ziet zij om naar toen
stappen zullen voorwaarts zijn

elk lijntje kraait hoop op morgen
tekent een blauwdruk van haar tijd
zachte strepen van verloren jaren
gummen de dagen van zelfverwijt

Schrijver: metha, 12 april 2005


Geplaatst in de categorie: emoties

4.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 674

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)