inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 6.967):

Vliegles

De rijpe perzik in jouw vuist spat open
Oranje vlees en schil en sap
Stromen in straaltjes tussen jouw vingers
Door iele zwemvliezen verbonden

Je wijst naar een wolkenflard
Een gekartelde wonde die verdunt

Het moment glanst op

Mijn been sleept
Een dood gewicht
Een zuil die door de kiezels harkt

Bijna spartel ik
Reikend naar een boei
Verstrengeld met een rafelig touw
Rond haar leest geknoopt

Met een wenk
Een kokette, speelse hand
Sleur je me door het ijle

Haar frons kussend
De kerf boven de neusbrug
Vind ik de huid die openvloeit

Kauwend, plagerig traag
Duw je de perzik tegen mijn lippen
Alsof ik keer op keer geperst wordt

Bedoelen ze dat met één worden?

Een verenkleed sluit nauw om mijn schouders
Bijna tuimel ik uit het nest en vlieg
Maar de zon schroeit

Schrijver: Wim Veen, 16 april 2005


Geplaatst in de categorie: liefde

3.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 461

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)