Monument van stilte
de lucht
trillend van spanning
een nacht van zwijgen, woorden
overvallen een gezicht
het is te lezen van de daken
hoe te gedragen?
een traan
nuchter van geest en
vertrouwen maakt het rouwen
lichter op de dag
het is geen feest maar het mag
een enkele lach
herinnering
ogen spreken van gedrag
er ligt zwijgen
in het groeiend zien
vluchtige blikken, voorzichtige knikken
een hand rust op een schouder
het weten, we worden ouder
Geplaatst in de categorie: afscheid