Een lach vol regenbogen
Nu jij zacht jouw ogen sluit
nadat je innig het daglicht
hebt gekust terwijl een hard
vaarwel op je lippen ligt
sluit ik ook even beide ogen
schilder in gedachten nogmaals
de lijnen op prachtig iets
doorschijnend blank linnen
het potlood tekent zwart
terwijl herinneringen wit
schrijven met soms een wolkje
grijs volg ik ademloos mijn hand
zij schetst een weg langs een
kleurrijke regenboog en belooft
vandaag de zon aan morgen danst
voorbij gisteren haar eigen zomerwals
al draaiend en zwierend verlicht
een stralende lach het getekend
gezicht zacht zuchtend open
ik mijn ogen en fluister "vaarwel"
Geplaatst in de categorie: emoties