het vlakke land
vanavond heb ik mij gelaafd
op plekken in de stad verspreid
heel dankbaar voor het degusteren
van wat geestrijk vocht
een eeuwenoud recept
dat doorgegeven werd in dienstbaarheid
en dat tedju door weet ik wie
in kwade trouw werd doorverkocht
ik weet ook wel dat nuchter zijn
vandaag mijn part niet is
en dat mijn oordeel
wat gekleurd is door die vreemde geest
maar ondanks al de scherpte in mijn hoofd
die ik nu mis
beweer ik stante pede dat het vroeger
ooit wel beter is geweest
je kan mij als je wil
gerust behoudsgezind gaan noemen
dat doet mij niets
- een etiket is al te gauw geplakt -
ik voel ook nauwelijks behoefte
om mijzelf daarop te roemen
maar geef toch toe
dat veel van waarde ons is afgepakt
ik lees de krant
en meestal zelfs nog een met standaardkwaliteiten
en ja het venster op de wereld
licht bij mij geregeld op
dus neem het van mij aan
of overtuig uzelf nu van de feiten
al wat maar enigszins het maaiveld overstijgt
verliest zijn kop
Geplaatst in de categorie: maatschappij