Dagtrip
Vandaag gaan zij een dagtrip maken,
als lang geleden met de bus,
maar aan de afvaart staat geen moeder,
geen liefdevolle afscheidskus.
Zij hebben proviand voor dagen
en haarlak in hun oude tas.
Een plastic netje voor de regen.
De dag wordt weer als vroeger was.
Zij zingen van een oud plezier
en zeggen met hun droge lippen:
'de dag zal komen als hij is'
en kletsen op hun schrale dijen.
Maar in hun schoot brandt het gemis.
Een droefheid waarvan ogen schreien.
Geplaatst in de categorie: eenzaamheid