Libra
De verbeelding sloeg op hol
Ik zag spinrag met dauwdruppels
Ze verbonden de sterren
In een warrelig patroon
Herken ik een weegschaal
De scharen van de schorpioen
Ze hopen zich op in een tastbare vorm
Geen wonder dat men ze een naam gaf
In de verbeelding kan veel
Als we de zieners mogen geloven
Een cirkelzaag splitst de hemel
In noord en zuid
De evenaar loopt door de nacht
Daar ergens ten noordoosten van die lijn
Die as die het lentepunt snijdt
Vindt de weegschaal haar stil midden
De zon is even weg
Ze volgt haar schijnbare baan
Langs de dierenriem
De vele schetsen van licht
Geplaatst in de categorie: heelal