nog even
we lagen op een luchtbed
onder een kruisgewelf 
het zeil strak klapperend
om bogen van glasvezel
de slaapzak hield ons bijeen
rug aan rug versteend
woelend in ons ongemak 
de olielamp bleef branden
ik wacht liever nog even
tot jij zuchtend kantelt 
met een schok en een snik
tot ik de vegen mascara
van jouw wangen lik
Geplaatst in de categorie: liefde

Geef je reactie op deze inzending: