maanreis

zij twijfelt tussen naderen en wijken
een bal in een boog rond een bal
af en toe wat zee opzwepend

in een schaduwspel schijnt ze
net iets anders dan gisteren

zij heeft last van dwarse grillen

opduikend bij zonsondergang
een sikkel in het westen
die zwelt van week tot week
meer en meer een bol gelaat

keer op keer lost ze op
een bruistablet in een glas inkt

soms sluipt zij in het gelid
tussen of achter ons en de zon
zichzelf uitvegend met een spons
in pek gedrenkt

scherven van een late oerknal
sloegen kraters in haar vel
zwarte meren als tâches de beauté

een kanaal van gestold lava
slingert langs heuvelruggen

mijn voet doet stof opwolken
ik wil haar vlakte overbruggen

maan reis

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 5 stemmen 710