Dichtdruppel
Een druppel valt uit mijn linkeroog
Met veel kabaal op het laatste woord
De inkt was droog, is nu weer nat
Nog nooit zoveel verdriet gehad
De letters verwateren, worden één
Het sentiment smelt tot een blauwe vlek
Het papier wordt zacht, een gat, een lek
Het laatste woord verdwijnt, verdween
Het zielige einde van dit rijmsel
Is geblust, gesust, verdund, verdwenen
Er is weer een keuze, een nieuw vervolg
Er is weer zicht, op een nieuw gedicht
Geplaatst in de categorie: verdriet