De kinderen vermaken zich Ze rennen om het hardst rondom het ven, proberen ondertussen slim de tijd te vangen in de rust- dag, als eeuwige helden en in de bomen bouwen ze hutten die heerlijke geuren dragen Nooit vergaat dit aardse paradijs voor jong en oud, van samen bij de weken stilstaan om op weg te gaan met ogen vol verwondering…

In de eindeloze zee van mijn gedachten, Ligt die ene gedachte te wachten, Die ene, ik me niet meer kan herinneren, En dát, dat blijft mij hinderen. Ik weet niet of die gedachte belangrijk is, Dat maakt onzeker, ongewis, Daarom blijf ik mijn hersens pijnigen, Om mijn geweten te reinigen. Maar helpen doet dat niet, Wat ik ook doe, Het…

Ik moest wel kiezen voor de rijkste Anders zouden ze gaan vechten om mij, waar is hun verstand? Ik huil om mijzelf vergeefse tranen die niets veranderen Nergens tussen de gordijnen in de binnenvertrekken is mijn schoonheid veilig Mijn ziel zoekt onwetend wat waar is, naar de liefde van mijn man in mijn schoot Niet lastig gevallen…

Hij maakt zich zorgen, Wijl hij piekert, Dat hij tobt, Over problemen, Hij tegen zal kunnen komen, Op ’t onbekende pad, Hij zich nog niet begeven had.…

ongrijpbaar mooi bewegende schaduwen van de specerijen bomen ik herinner jou in tienduizend dingen van een vervlogen tijd een klaagzang traag en aandachtig over alles wat bij jou hoort in het maanlicht de nadagen van de binnenbaai…

Ik ben mezelf kwijt, Gisteren had ik mij nog, Daarna heb ik mij verloren, Ik heb geen idee, waar, Noch wanneer! Iedereen ziet het, En vraagt ernaar, Niemand weet, hoe, Noch waarom! Samen hebben we gezocht, In alle hoeken en gaten, Nergens ’n spoor te zien, Niet hier, noch daar! Ik heb de moed opgegeven, Ga zonder mezelf voort…

Op dragende tonen trekt de stoffelijke wereld uit een fles die scheef aan zijn navelstreng hangt en leegloopt over de blauwe mat van het bewustzijn van iedereen die erbij is in sierlijke lussen een spoor - een pendelende gedachte Er schijnt steeds meer licht door de fles en de wind in onze zintuigen wist de patronen uit die we herhaald…

Op het strand, Bij de eeuwige branding, Wacht hij op haar, Die vertrok, niet keerde weer. Meeuwen krijsen, De branding breekt de golven, Vloed komt, eb gaat, De zee deint in eeuwigheid. De zon verdrinkt, De horizon vliedt heen, Hij wacht op haar, Die verdween In de zwarte hemelnacht, De sterren straalden hun licht, In de nacht…

Vrede, in een bed in Amsterdam, geknield of met gebalde vuisten eeuwig verbeid, bewaard in harten en gedachten over mensen die zich anders gedragen dan je wenst mensen die moeten zorgen voor hun welzijn en hun vergezichten alleen maar kunnen dromen deze zelfs met vereende krachten niet kunnen realiseren; daar is de wereld te groot voor…

Ik grijp veel te hoog, Niet te bereiken, Hoe zeer ik ook poog, Maar ’k wil nog niet wijken, Mijn verlangen blijft vragen, De roep is te sterk, Nauwlijks te dragen. Achter ’t oneindige zwerk, Ligt, ik zo zeer ontbeer, Ik weet, ik moet accepteren, Wat was, is niet meer, Tij is niet te keren, Wat was, komt niet weer.…

Wat met God te maken heeft is ingewikkeld, het verstand wil logica en geeft zich niet gauw gewonnen zoekend naar elk begin redenerend vanaf een volmaakte schepping naar de bekende wereld de mensen, hun neigingen genotzucht, nieuwsgierigheid ongeduld en domheid - hun onvolwassenheid die hun de kans gaf om verstandig te worden volwassen…

Kinderen eten van de levensboom Eerst kennen ze nog geen andere daarna durven ze niet meteen maar op een keer proeven ze van nieuwe vruchten, voorzichtig Als het moet zijn ze flink en bijten ze door met een vies gezicht Zo leren ze te kiezen tussen nuttig en nadelig passen ze met kennis en uitvindingen hun wereld een beetje aan naar…

De vervulling van een wens is even een geluk een goede afloop als je daarna doodgaat of een begin maakt, met iets nieuws een volgende fase of stap Voor een blijvend Happy End is het hiernamaals uitgevonden en de troost die je ontleent aan nakomelingen met de bijgedachte dat later, ooit alles goed zal komen Zo gaat het zonder een…

Mijn woorden en maniertjes mijn smaak en behulpzaamheid, alles is me keer op keer voorgedaan Samen zijn wij een kopie van mensen die samen ook een kopie waren van mensen van mensen unieke verzamelingen van gewone gewoontes en algemene eigenaardigheden in een tijdelijk lichaam dat een grens trekt tussen jou en mij tussen al de zielen…

De synagoge was een paardenstal van het leger, nu is het wit weer wit en goud, een romantisch gebedshuis in katholieke kleuren Geld en sleutels gaan apart van ons naar binnen De poortjes piepen maar iedereen mag doorlopen al moeten de mannen opzij langs de gastentafel om een keppel te pakken De vrouwen zijn vrij eerbiedig van nature…

Archeologen van onze tijd monsteren het blootgelegde zand tussen de funderingen voor de toekomst Retro is modern auto's worden geweerd toeristen consumeren de oude stad Het grote geld rolt buiten het centrum Binnen de grachtengordel romen vergunningen het af De bewoners verlaten de harde wereld van steen, glas en beton ze wijken…

In het witte warme zand Voelt jouw lichaam Heerlijk koel tegen ’t mijne…. Zonnestralen zetten jouw huid In ’n oogverblindende glans, ’n Glans die alles doet verdwijnen…. Jouw hete kussen Branden vurig Op mijn koortsige lippen…. De branding lokt, Om samen te deinen op de golven van verlangen…. Tot in ’t koele maanlicht, Onder…

In het witte warme zand Voelt jouw lichaam Heerlijk koel tegen ’t mijne…. Zonnestralen zetten jouw huid In ’n oogverblindende glans, ’n Glans die alles doet verdwijnen…. Jouw hete kussen Branden vurig Op mijn koortsige lippen…. De branding lokt, Om samen te deinen op de golven van verlangen…. Tot in ’t koele maanlicht, Onder…

Vanzelf was ik mezelf, het bezielde lichaam met mijn naam Spiegels hielpen me als puber mezelf te zien mijn haar, mijn neus, mijn figuur Een leven later splits ik mijn lichaam af, steeds meer afstand neem ik van de gebreken van ouderdom en ziekte om mezelf te blijven herkennen als wie ik geworden wil zijn geestelijk veilig en…

Vanzelf was ik mezelf, het bezielde lichaam met mijn naam Spiegels hielpen me als puber mezelf te zien mijn haar, mijn neus, mijn figuur Een leven later splits ik mijn lichaam af, steeds meer afstand neem ik van de gebreken van ouderdom en ziekte om mezelf te blijven herkennen als wie ik geworden wil zijn geestelijk veilig en…