De trein van mijn dromen staat voor mij klaar met open armen zonder drempel vanaf het perron ik stap in en ga zitten het landschap glijdt voorbij ik lees een boek met koffie uit een stevige beker De trein van mijn dromen rijdt naar alle steden overbrugt alle rivieren zonder geregel of gevraag komt hij naar me toe en gaat waarheen ik wil…

Eén uur ’s nachts reden de laatste trams als rugzaktoerist vond ik geen onderdak en liet het maar zo. Ik schuilde onder een afdak bij een pleintje met fontein zag een visser op een fiets later een marinier met twee meiden zij hadden het afdak nodig Ik poetste mijn tanden bij het fonteintje zodra de eerste trams reden ging ik op…

Ik zag het gat van de Hallen waar ik ooit bijna een perzik jatte waar een hoer me aansprak als chéri waar ik geld moest lenen om thuis te komen pijn had in mijn voeten dorst mijn denken overheerste omdat ik zo nodig naar Parijs moest Vanwaar ik door kronkelende straten in een nachtelijke file terechtkwam en langzaam uit de stad vertrok…

In de kou van de strijd tussen oost en west tussen nacht en ochtend tussen corps en revolutie vocht de groep studenten zich door drank en principes Op zoek naar waarheid trots op idealen blij met de koelkast werd de muur al zachtjes gesloopt Buiten regeerde angst in de ondergrondse zweeg je Het spel van de namen de glazen wijn…

Ik droom de reis naar het verlatene er te landen als een reiziger buiten de tijd Zonder ticket of bagage snel als het licht kan zijn langzaam als een oude vijver overal thuis te komen Ik droom de donkere wouden de kale witte sneeuw alle plaatsen tegelijk keer er alle beelden om Geen gids weet nog Waarheen die reis zal gaan Varen…

pjotr trekt als alle dagen de laatste tijd zijn beste kleren aan en gaat de heuvel af de toendra door het westen roept de zon heeft het gehoord pjotr haast zich voort hij moet voor het donker terug hij kan niet zonder licht maar eerst moet pjotr doen wat pjotr doet onder of achter de kist de aarde of een oven in lichter dan lucht of…

In de onderaardse slang die wereldsteden verbindt zie ik de stations van mijn dromen Newski Prospekt, Ile de la Cité, Times Square, Gamla Stan Ik lees over witte nachten van st. Petersburg ruik de geur van de Seine hoor de muziek van 42nd Street zie de paleizen van de Zweedse koningen Bij de Leuvehaven stap ik uit en loop over de Erasmusbrug…

bij de laatste rustplaats van Albert Camus ik had de eer aan zijn graf te staan zijn sobere steen te betasten de sfeer te ademen van het vergaan in het zuiden van Frankrijk mag de tijd misschien trager lijken doch vluchtigheid is ook hier van alle dag wij wanen ons onaantastbaar en klampen vast aan het leven en kijken bewust niet naar…

de wereld ligt aan mijn voeten mijn schoenen onder de stoel licht loom bewegend laag, in lijn ruis en grom maken horen traag mijn gedachten reizen razen bont en kronkelend rond en rond bouwen een cumulus van airmiles…

Vanuit het vliegtuig neerzien op bergen en bos... Verlangen ontwaakt om naar beneden te gaan, dit gauw even verkennen! Bij avond vliegen van Tel-Aviv naar Eilat; steden lichten warm: een leger vuurvliegjes glijdt gemoedelijk voorbij. Traag daalt het vliegtuig, volgt de vuurrode einder, avondgloed, die dooft...…

De nacht kan je overvallen doch niet verhullen de dag dat je wakker wordt alleen om een scheepslading vol loze gedachten in je hoofd het volle nakijken te geven te lozen op de oppervlakte van haar bodemloze zeeën waar schatten aan teksten onwetend verspreid liggen te wachten op de ingeving om ze te vangen als haring met een kussen van…

Trein heeft vertraging... Koude wind de enige zekerheid die kraaien niet deert maar mensen een schuilplaats zoeken doet waar de tijd geen belang meer heeft…

(2 + 7 = 9 - 0) Ander werk. Minder uren door hartritmestoornis veroorzaakt coma Een jaar leven op pillen vond ik ramp. In omgekeerde volgorde: desastreus 'k Realiseerde een nieuwe baan na een operatie met veel herstel Mondelinge toezegging van meer uren werd geenszins nagekomen, maar slechts verkracht Mijn vertrekpremie; Kuipers…

het levenspad is een impasse want het is een weg die doodloopt probeer onderweg zo veel mogelijk te genieten…

Groots, mooi en bijzonder Kustmammoetbomen of Sequoia's met een historie van echt eeuwen her Prachtige kustlijn tot diep diep-zuid Portugese 'Noordkaap' Meest zuidwestelijke punt van Europa: Cabo de São Vicente Mooi' alledaagse tafe- relen Bijzonder raak, treffend 'p tegeltjes afgebeeld ook dit is prachtig Portugal naast zon…

Geuren te snuiven meer dan een polychromie wat een reliëf…

De zoele verstrooide zucht strijkt 's ochtends over de wei doet grashalmen zijn adem zuigen broederlijk naar elkaar knikken tussen hen verborgen wezens ontwaken blaast bestendige dwaallust door schemerig maar bewust riet brengt op het glanzende meer dunne schaduwen van huiverende twijfel verzinkt boven de rivier onder…

Allure met grandeur Blok na blok na blok In drie volle lagen Reikend naar de hemel Visie van de meester Aangespoord verdriet Voor de verre toekomst Vastgelegd in heden Terwijl de rivier stroomt Lengte van eeuwen Het verdriet zich koestert In warmte van rotsen Dragen offers 't verdriet Onder traan-gewelf Immer terugkerend Door huilende…

de lijn waarover hij balanceert voelt flinterdun geconcentreerd zet hij stapje voor stapje armen wijd gespreid blik gericht op de toekomst die zienderogen wordt geschilderd met grote kwasten voor het hemels blauw dat dik wordt opgezet hier en daar een verdwaalde wolk tot penselen het doek detailleren contouren verfijnen al dat denkbaar…

De declaraties van partijen gekozen door ons, rijzen de pan uit. Maar moeten we met de hond in de pot, niet reizen met ei schrijven? Want die zorgen tenslotte voor die absurde regeltjes. En wij maar beknibbelen!…