Wind zucht voorbij De laatste zonnestralen verkleuren de wolken, Dieproze Een gitaar wordt bespeeld, een verloren stem Geroezemoes op de voorgrond, ik zoek mijn weg Door steden, landen en werelden Later zal ik het delen, nu nog niet De nacht is nog jong In de verte begint de avond, kinderen op straat, obers in ornaat…

Welk mens wil niet vertoeven aan de oever van het meer vol prachtige herinneringen, daar zijn, en niets te hoeven dan verwijlen nog een keer. Ze langs zich heen zien glijden als zwanen op dat meer, gevolgd door 'n spoor van schitteringen, getrokken langs hun zijden. wie wil dat niet een keer? Waarom nog langer kniezen, blij wordt ieder die…

Elk jaar ga ik naar hetzelfde strand Ik heb er veel meegemaakt Op elke plek heb ik wel herinneringen Mijn eerste zoen, eerste keer dat ik zwom Het is er altijd mooi weer Geen dag zonder zon Geen dag met regen Elke dag is een dag om je uit te leven ’s ochtends uitslapen, gewekt worden door de zonnestralen ’s middags zwemmen en zonnen op…

hand in hand wandelen langs het strand eindeloos geen fax, mobiel bezinnen voel je ziel luister de branding spoelt zachtjes het geluid voelt rustgevend een rode gloed vloed de lucht bloedt indringend een bewuste vlucht vakantie weg uit haast stilleven Lanzarote 4.6.03…

Barcelona machtige stad kijk naar straatartiesten slenter over de Ramblas golfbeweging…

Langzaam gaat het weer Naar regentijden De zomer neemt zijn keer Het was een eind rijden Vakantie is voorbij De winter staat weer voor Oppassen was het zomerdoel Alle kinderen zeggen in koor De oppas was heel koel…

eens groot verlangen naar andere oorden nu heel blij met terugreis…

fietsen twee wielen witte benen beurtelings trappend naar ver vooruit fietsvakantie…

Zij prikt de ballonnen door die ik daarnet nog zag varen. Zij verovert mijn luchtruim met adembenemende benen. Ook zonder stokje balancerend dansende marionette op spitzen. Zo speelt ze mijn angsten stuk dolt met pirouettes vliegpaniek. Rechts doemt de Olympus op in de vage verte ligt Athene. Godinnenstranden liggen braak voor viriele…

Van drie kilometer strand van Hoek van Holland mocht vanwege hevige trek in geulen en gleuven niet worden af gezwommen Nu weer wel wij mannetjes werden met drommen na heet in pannetjes te hebben liggen steuven tot in het diepste der diepten verwacht Meteen liep het bij Pier Zuid met fluiten de spuigaten uit…

=================== camper op weg de horizon tegemoet kwestie van gas geven vrijheid! =====================…

Zomer belooft vakantie nomaden herrijzen eenieder vertrekt wilde trekvogels volgend gaan we met tent of caravan reizen in een luchtkasteel met garantie avontuur opeisen. Gewoonte aanhouden om het even waar voor een gouden avonduur sjouwen wij vertrouwde piepers maken ons leven minder duur thuisgevoel ligt aanlokkelijk op roze plastic…

hand in hand twee mensen langs het strand vogels vliegen hoog er zit geen logica in mooi weer het is droog en plots tegen hun wil ....windstil...…

met zomers geronk vult een vrolijk vliegtuigje de wijde hemel…

lang staarde ik uit over de onstuimige zee de wind nam moeiteloos mijn zorgen mee het repeterende ritme van eb en vloed werkte heel rustgevend op mijn gemoed intuïtief luisterde ik naar mijn gevoel mijn ogen zochten telkens hetzelfde doel daarginds aan het einde van water en lucht zag ik donkere strepen van vogels in hun vlucht mijn gedachten…

De natuur in de ban van regen Wijzelf in de ban van regen Nu om weerwoord verlegen Laten wij de weergoden Hartgrondig zijn we tegen: Weer & zomer... hebben we geen zonneschijn ontboden?…

Waar Turnhouters en vele muggen meer dan drie honderd jaar geleden eens niet van de vluggen bleken wordt nu eerst in alle rust gekeken of rook misschien zwermt zodat er weet is wat men blust Men leeft er traag maar stoer indoor op een adventureparcours met tunnel tussen paters en nonnen om de bil te kussen van Madelonne en kansarm speelt…

wandelen hand in hand langs het strand eindeloos de horizon als doel miljoenen lavakorrels rollebollen in de wind zachtjes klotst de branding het geluid kietelt mijn oren het wordt vloed een rode gloed de lucht bloedt hartverscheurend twee meeuwen vliegen schreeuwend de zonsondergang tegemoet vakantie een bewuste vlucht…

de zee zingt zacht haar lied het heeft geen coupletten slechts refrein eerst rollen dan sissen de zee zingt hard haar lied met bonken en klappen veel lawaai aanzwellen schuimbekken een applaus waterballet eindeloos doorgaan hard of zacht de zee zingt zo haar lied…

Ze ligt in het zand in de verte blinkt de blauwe zee achter haar zonnebrilleglazen zijn de ogen gesloten Ik denk aan Freud en Jung hoe de menselijke geest alles van buiten naar binnen neemt en zich verwonderen blijft Ze is verdwenen, haar handdoek verlaten op het zand en ik hoor haar stem vanachter mij wat heb je nu weer geschreven…