Er is mist 't Is zo vaag het is weggegrist regent gestaag er is sneeuw 't is als een deken je bent er als de kippen bij dat is wel gebleken 't Is koud geen hout op het vuur Kille, koude vrouw Wat kijk je zuur!…

Nooit meer vergeet ik jullie schaapachtige lach in die grafkelder van 4 bij 4 de winter maakte van jullie lijken in najaarszon De smerigheid van jullie echt vuile plan gekoekt aan de binnenkant van jullie tere en broze schedels Jullie waren jezelf niet Slechts misleid, maar bovenal geïndoctrineerd Een half-verwoestende ziekte die ervoor…

Ik gooide een bal er kwam een klaaglijk geluid uit ik wist dat een bal je wezenloos kan laten schrikken maar dat hij zijn bek niet kan houden dat hij zijn ware aard niet toont is ongehoord.…

In koele bloede achter zijn bureau verschanst gespleten tong vanuit een rookgordijn. praat behoedzaam over feiten en stalen cijfers en transformeert tot liegend beest met pakkie aan. Ik ruik het angst zweet van de onbesproken woorden. Gesmoord gegrom klinkt uit stellingkasten en weggemoffeld onder het tapijt zie ik zwammen en…

meisjesmasker voor oude vrouw beklimt haar grachtenpand met gevelsteen pakt de vergulden deurknop en valt door een dure opening in lek krot waar de bomen doorheen groeien. Ze neemt de diepvriesmaaltijd uit een kapotte koelkast en eet de wormen van een kartonnen doos haar nertsmantel met mot, hangt over een antieke stoel die bijna bezwijkt…

Gevoel overheerst de stil- te in mijn hart Geruisloos, maar in golven 'n Schuimkop bovenop en -aan die gebroken spiegel met schervengezicht Gruizels van bombardement ontstellende kwaadheid Toen de tering naar de nering met een fraai afgekochte schuld Hoe je het ook wendt of keert Iets geleerd?…

Kijk daar wat lief, een bosviooltje zegt de vrouw tegen haar man Ja prachtig, zegt de man Ik ben niet lief schreeuwt het boze bosviooltje Laat me met rust en staar me niet aan Ik sta hier niet om mooi te zijn Ik sta hier zo maar wat te staan De man wil nog iets zeggen en slaat een arm om zijn vrouw Zwijg en loop door, anders pak ik…

Maandenlang heb je Hem getreiterd, gepest, Geschoffeerd en buitengesloten Alleen al om de kleurrijke kleren Die hij droeg, hij was zo´n aparte, Hij hoorde nergens bij, Maar één ding ben je vergeten, Kwikzilverige pester die nu meehuilt Met de wolven in het bos, Dat je je hebt vergist, dat je Anass nu opeens zo heel erg mist Je hebt…

Ik ben woordeloos wat eens zo krachtig was is nu gebroken en broos waar zijn de golven van gedichten waarin een ieder zich wel duizend maal kon baden het laat zich slechts raden ik ben degene die in stilte lijd ik smoor mijn woordpijn met mijn kussen kon iemand de brandende pijn van mijn dichtershand maar blussen ik ben de sleutel tot…

Drents gedicht: "Zuur" Er is mist 't Is ja zo voag 't is weggrist 't reegn't gestoag Er is snei het is als een deek'n doe bist dr as de kipp'n bij das ja wel gebleek'n 't is kolt geen holt op 't vuur kille, kolle vrouw wat kiekst ja zuur!…

Al lijkt het brein soms overspoeld in zijn nog jonge leven Al wordt de geest dan omgewoeld in eenzaamheid gedreven Al wordt hoop op de proef gesteld en valt een sluier over licht Al is het een leugen die zich meldt gesproken woord dat houdt gewicht Al blijft gevoel van gerechtigheid in strijd met wankel evenwicht Door zijn eigen kracht…

In Nederland is het heel hard nodig, om een grondig onderzoek te doen, naar het instellen van alle onderzoeken. Waarschijnlijk krijg je er, de slachtoffers, na een voorval, niet mee terug. Dat zal dan ongetwijfeld, de heldere uitkomst zijn. Met nadruk goed uitgelegd.…

GEDUCHT VERLIEFD IS PIETER. Z'N ZINNEN ZIJN GEZET OP KAATJE. PIETER ZIET 'R OP VRIJDAG IN D'R FLAT. HIJ WIL NAAR BED MET k. ZE ZEGT 'M ECHTER: 'w, JE BENT EEN ZAK! IK h EN NIET ZO 'N HEEL KLEIN b. GA NAAR JE EIGEN BED!' ZO EINDIGT HAAR BETOOG. ZE GEEFT 'M NOG EEN Z. HIJ VALT VAN DERTIENHOOG.…

Monsterlijke pusbuis uit de hel. Zwarter dan de nacht, een weerwolf, tegen een stralende maan. Onze rollen zijn zo snel verdeeld. Jij bent altijd de slechterik, en ik de kapotte leliebloem. Alle pracht uit mijn diepste beoordeel jij verveeld. Jij bent de stier in mijn porseleinwinkel. Je bent Satan. Wij zijn het plaatje. Satan wakend over…

Lieve Joelia, er liggen vele kilometers tussen ons, maar ik weet je zeer nabij en ik sta naast je terwijl je rug wordt geheeld ik streel je rug van top tot teen en ik kus iedere centimeter Ik kruip in de rol van Rambo en zo onttroon ik je rivaal Viktor Janoekovitsj, 'Voor Joelia!', schreeuw ik en ik knal zijn rattekop kapot, waardoor…

Ze beeft van woede. Zachte blos zwelt aan tot felle kleur en woordenvloeden barsten los uit haar enorme scheur. De fotograaf drukt op z'n knop en maakt 'r wat bekender. De plaat is gaaf en prijkt nu op de grote scheurkalender.…

(voor Joelia Timosjenko) Het spijt me zo ik kan je met mijn woorden niet helpen al doe ik nog zo mijn best de wereldse anti-krachten gapen erbij en slaan ook mij in de pijnlijke boeien. 's Nachts dwaal ik met mijn geest naar je cel en streel ik je mooie haren, je wangen en je bijna gebroken rug. Ik probeer de bewakers van je af te slaan…

Uitgeput, tot op de bodems van de menselijke kracht gegaan, strompelt de vuurtorenwachter in de akelige winter, waar zinloze pijn zijn lichaam verwoest, waarbij het ijs niet breken wil; de dood vreet in met zoutzuur, totaal in zichzelf verloren, als het bitterste uit zijn hart afvloeit naar de kraters van dodelijke eenzaamheid, waar het gedachtenlava…

Voor de hersenlozen, en voor de gevoelsarmen Voor de ingestudeerde fantasieloosheid, en de opgelegd pandoer ridders Voor hen, die alles binnen HUN kaders willen vangen altijd alles willen sturen -lees: moeten- daarbij elke, maar dan ook elke vorm van artisticiteit vermoordend Zaden plettend, bloemen in de knop verkrachtend…

Geef mij schreeuwen, vechten, gooien om al dat wat jij mij deed en waarmee ik mij ontkende - dat wat nu nog aan mij vreet – uit mijn lijf en ziel te braken voor het alsnog mij verteert en de zegen van mijn woede in zijn tegendeel verkeert. Geef mij kracht en het vertrouwen dat het vuur dat in mij woedt in een schitterende uitbraak alles…