neem een wiel in gedachten zonder spaken of een as in laag struikgewas niet tot rollen bij machte weefsel van droge draden breed uitgesponnen in cirkels gemaakt uit eigen rag spinsels die uitgerekt aan enkele lijntjes opgehangen met kleffe bedrading overdekt om liefst sprinkhaan te vangen zie je acht poten met bruine ringen op scherp…

Spontaan ontstaat uit niets uiteindelijk het zichzelf vermenigvuldigende leven Het tikken van selectie en aangepast zijn aan toeval wonder zonder oorzaak Intelligentie is een bijproduct een doelloos denken complexe tevergeefsheid…

Wierook uit aarde verspreidt zich via de lucht bereidt met water vuur werkt door middel van vuur etherische aantrekking…

Modem draadloos Huistelefoons draadloos Vier afstandbedieningen draadloos Zeven luidspeakers draadloos Subwoofer draadloos Mobiel draadloos Toetsenboard en muis draadloos Scheerapparaat draadloos Satelieten draadloos Tom-Tom draadloos Huisalarm draadloos Tandenborstel draadloos Migraine? Wat raar Aspirientje? Eén ding zullen ze gelukkig…

jouw dijen hijgen amechtig na na de volkomen penetratie letterlijk had ik je liggen ik rook nog even na…

Mij is 't vergund hier, in dit meer, te vissen Leid mij niet af ik wil niets missen Ik jaag in stilte in alle aandacht Jager of prooi? 't is hij die afwacht Rimpeling in het water opwaaiende veren? "Tot as" zullen wij, wezens, wederkeren De vis liever eerder dan ik..., visser.…

Ach, oude rups Spin je draden Tot een sprankelend Zijden kledingstuk Jij, vermoeide spin Weef je web Van dunne draden Schitterend in het ochtendlicht Afgescheiden substantie Stolt in de open lucht Wij vinden er voor ons De mooiste doeleinden in terug…

weet u één goede reden niet voor amsterdammer te willen doorgaan is de pestvogel zijn naam komt er vandaan ooit kwam dit edele schone dier tam en vriendelijk schier onbekend uit siberië aangevlogen cirkelen rond de oude kerketoren de pest viel even later in duizenden lieten hun leven dominees met volle bak voor hun preken plaatsten bombycilla…

sterke krokus houdt in haar stampers de zon gevangen blauw van buiten rood het hart geel haar geheim bitter en zoet als de liefde uit haar hart kleurt ze de pap de passie en mijn voortuin…

ach, drosophila..., je snoept van zomerpruimen, dol van geurig fruit…

wellicht heeft uw vrouw kinderen gebaard waarbij u dacht nooit gepaard nooit verwacht toch gekregen wat een zegen bij al haar ontrouw hou u vast het kan zonder kezen mogelijk was het parthenogenese dat kan nu zonder buitenaards ingrijpen ook zonder wuft gedans naar uwe pijpen ziet Flora vrouw van de komodovaraan - op Flores als draak…

de vlinder bestiert zijn bestaan met afstand, hij blijft afwezig van contact dat hem vleugellam zijn levensdoel verliezen laat zoekt hij de simpele waarheid te vinden in de ruimte, hij is een fladderende astronaut in zijn heelal van vrijheid onaangeraakt en onbedorven vindt hij in volle kleurenpracht de kracht tot sterven te komen in…

Of je mee wilde gaan naar een lezing over de Haagsche romans van Couperus je de gelegenheid geven voor een sporadisch contact in levende lijve En dat ik ook wel wist: je neen zou zeggen bang was in het donker pleinvrees je trof overdag een fobie voor insecten ouder dan een eeuw Je nog steeds gruwde van de lipovlo waarvan de larven…

een mens bleef verwilderd achter op een eiland in de ijstijd hoe overleef je dan tussen ratten en varanen kruip terug in de tijd word mensaap en val op vier handige voeten klim terug langs lianen de groeven van een bast langs rotswanden omhoog het bewijs ligt in een grot de schedel van een jonge dwerg zijn voorhoofd wijkt terug…

Wat is de reden dat we moeten sterven? Nog even en het is niet meer een must. De mens, zich daar terdege van bewust, wil hier en nu oneindigheid verwerven. Ons lichaam hoeft niet langer te bederven. De biomedicus, die verontrust genezing zoekt en zijn geweten sust, manipuleert tot diep in onze nerven. Maar als de tijd niet meer je voorhoofd…

de vrij vogelende voyeur kijkt met grote ogen vaak met mededogen naar lief van eigen keur liefst bij maneschijn verkleed als harlekijn opdat niemand ziet dat-ie z'n lief verliet ter gluur kiek en koekeloer twee gaatjes in courant spiedend heel pikant astrant vrije spreeuwkes in amour…

natuur omsloot hem zonder open armen hij zocht zijn weg in zijn ongure biotoop de holbewoner die in huiden kroop en zich voor hete vuren moest verwarmen het wilde vlees verteerd door maag en darmen waarvan vaak het verhitte bloed af droop de tand des tijds liet niets op zijn beloop een ongelijke strijd zonder erbarmen soms woei van ver een…

ik brand mij aan jouw woorden vind het omhulsel van jouw pijn hoor hoe jouw vleugels gaten van passie, liefde en haat ver weg door dikke luchten slaan viel hard voor jou en vlieg lomp botsend aan takken en droog blad achter de doffe slaggeluiden aan ik volg zo het Allerzielenspoor jij wacht, mijn bidsprinkhaan…

Brandende liefde of een koekoeksbloem Jou zien heeft mij behekst in al mijn laffe, losse delen die op hun beurt heel relaxed opgaan in de talloos velen die ik had kunnen zijn en nooit geworden schijn maar die ik wel kan spelen Jij zult je nooit hoeven te vervelen zolang mijn ik jou gerieft Neem mij altijd asjeblieft zoals…

Er zijn zo van die peinzende dagen verwonderd voelt vader zich verlaten van alle mensen en alle dingen hij begint zich ernstig af te vragen kan zonder seks het leven bestaan? Vogels zouden stoppen met zingen planten het bloeien, het bloeien laten harten zouden van lust niet harder slaan Seks is voor de mensen copuleren de natuur geeft elk…