Het geluk bracht mij naar de zee. Het bracht met het zout van de golven ook het zoet met zich mee. Ik hoorde reeds van verre het minnelijk gezang van die vrouw vis uit de zee. Zij dreef op onstuimige golven en nam mij op haar staart mee. Het geluk bracht mij naar de zee. Het bracht met de wassende golven ook de rusteloze diepten met…

Ja toen, ja toen zag ik een bij op een najaarsbloem tussen het geurende stuifmeel, de voelende dauwdruppels en de tastende bladeren in het groen. Ja toen, ja toen hoorde ik een bij zachtjes zingen tussen het blauw van de seringen, tussen goudkleurig en vermiljoen, tussen wat haar lokte in het groen. Ja toen, ja toen heeft het…

op jacht in de bloed maannacht werd mijn leven wreed verkracht gesprongen in een open val werd mijn leven bovenal tot mensen prooi veracht gevochten als een held op het groene slagveld van ongelijke strijd heeft mij niet bevrijd een schop op mijn keel werd dit wezen teveel uitputting was nabij levens gingen voorbij strijd was hevig…

Geen gelukkig einde voor de vis Die aan de haak geslagen is. Die slechts aan het aas dacht dat Loerde; zich niet bewust was van De droefenis van de lip obstructie Die hem weldra naar boven voerde. Een vis op het droge had het blijkbaar Mis; geen mededogen, maar slechts Droefenis voor het koudbloedig leven Tussen kieuwen en staart die ervaart…

Oude koeien uit de sloot hoor ze Nog eens loeien. Ze krabbelen Tegen de walkant op om zich met Ons heden te bemoeien. Roodbont, zwart wit gevlekt; De kosten door de winst gedekt. Melkkoeien zouden het slechts Wezen, maar wat overbleef waren De mageren van de soort die Weldra werden afgewezen. Oude koeien uit het verleden Zijn niet…

(Haiku’s) een wesp komt sluipen vlijt zich op het bladerdek zijn wapen in rust het lijfje vol zoet heeft vandaag genoeg gehad van plagerijen…

Dingo, mijn wildste dromen over Wat die Australische wilde hond Met de mens verbindt; Dingo, De Schrik de herder nog niet Bekomen, wanneer die weer een Van zijn schapen verslonden vindt. Dingo, roodbruin, borstelige staart; Zo bijna een huiselijke hond in zijn Wilde staat; Dingo kent vijanden, Voetklemmen en een heus hek, die Bedreigen…

'k Voel dat iemand naar me gluurt, kijk in de rondte niets valt me op, tot ik zie op de grote muur, het is een vlieg die naar me tuurt. Ik haat die beesten, zitten overal op, oei hij vliegt weg, richting m'n kop. Dat moe'k niet hebben, mepper gereed, want beest er is een ding wat ik zeker weet. Vandaag pleeg ik een moord, eerlijk…

Een hond en zijn baas; Het lijkt haast wel dwaas Dat als alle leed van de Wereld de baas lijkt te deren, En er niets meer van het leven Lijkt te leren; en de destructieve Drang overheerst vroegtijdig te Willen sterven; er nog slechts een Vriendschap rest die men elders niet kan verwerven. Als de baas door God en de mensen is verlaten…

De manen van een leeuw maken hem Groter en markanter, tegelijk ook Interessanter; ze accentueren de volheid van zijn vacht, geven hem iets van zijn Mannelijke kracht. Ze kronen hem tot Koning van de dieren en geven hem iets Extra's om te vieren. Dat wat de leeuwin mist, heeft de natuur de Leeuw niet betwist. Zijn het de manen die Hem de…

Als je de mensen leert kennen ga je vanzelf de dieren waarderen ik kan maar niet wennen aan die mensapen in kleren ze hebben geen manieren zoals de meeste dieren ze straffen en ze schelden kiezen de verkeerde helden ze beleren en beweren bevoogden en betogen ze bezeren en kleineren en hebben boze ogen ze zuipen en ze roken terwijl…

Of het God was of de mens die het dier als minderwaardig dacht te mogen beschouwen laat ik in het midden van de twijfel overal ter wereld waar de mens verschijnt verdwijnt het leefgebied van de wilde dieren dat kan nooit de bedoeling van een schepping zijn geweest we roven, stelen, plunderen en de dieren delven het onderspit we leven…

Ze ziet ze vliegen: ik telde vogels sprak ze, kwam tot honderd en tien, zag jij ze ook, heb je ze ook gezien? Ik weersprak haar, joh dat kan niet, 'k heb niks gezien. Zo snel een vlucht vogels tellen, heb je niet gedroomd misschien? Het regent namelijk dat het giet en echt: dan zie je de vogels niet, laat staan dat je ze ze…

ze staat in diepe gedachten verzonken te kijken, in 't gras op de heuvel blik gericht op kudde schapen en een rappe zwart witte hond die de schapen kundig bijeendrijft terwijl regendruppels haar stilaan doorweken haren plakkerig kleven aan haar hoofd blijft ze in de regen staan als verdoofd raakt kennelijk op 't tafereel…

Mijn rijpaard Shy is net zo verlegen als ik en toch durven we wel voor de dag te komen ondanks onze zogenaamde bad reputations. Niet aaien en niet voeren is natuurlijk een grapje, want we zijn namelijk het tegendeel van agressief en bovendien afgetraind. Shy is net zo dol op bier als ik, vooral die uit Haarlem, met veel haver. Shy…

De kat onder de auto leeft zijn leven, ontknijpt zijn ogen spleetsgewijs wanneer een schaduw in zijn warmtebron verschijnt. Wat zal hij doen wanneer de motor start? Ach, ik heb nog geen haast strijk ik me over ’t hart.…

Ze kwamen maar net door de ballotage waren nipt op tijd op het toegestaan gewicht werden ingedeeld op de achttiende etage moesten alles lopen want geen lift. De vrouw liep om de vloeren te ontzien gescheiden van haar man. Dat lijkt wat aangedikt misschien maar het gaat hier wel om een gigant. Ze voelden zich ontheemden tussen de betimmering…

Was ik een meeuw, ik liet een dame hevig schrikken door groots en krijsend op haar sjieke hoed te landen zodat ik haar garnalencocktail in kon slikken. Was ik een meeuw, ik scheerde over vele stranden en boulevards om hier en daar wat mee te prikken. Dan hapte ik een haring zo uit iemands handen. Was ik een mens, dan zou ik dit niet kunnen flikken…

Strompelende kevers banen Zich een weg door de Starende leegte. Verpletterende pootjes Vinden ieder hun weg en Verpulveren de leegte. Eensgezind zijn zij over De gedrevenheid achter hun Doelloosheid. Het begon met "laten we Gaan lopen." "Ja, laten we dat doen". Nu trippelen zij over de Leegte tot een "Laten we hiermee Stoppen…

Ergens in Breda 's bedaagde Mastbos waar eens mannen van het krijgswezen strijdlustig hun vuurwapens lieten brullen ligt een vredig ogend moeras rondom het kleine gras- en poelenrijk scheppen dichte eiken en pijnbomen geheel eigen groene wereldranden glanzende blanke berken beuren het leven binnen deze einders op grote zilverreigers dalen…