912 resultaten.
Even pauze
netgedicht
3.2 met 4 stemmen
428 De kat onder de auto
leeft zijn leven,
ontknijpt zijn ogen
spleetsgewijs
wanneer een schaduw
in zijn warmtebron verschijnt.
Wat zal hij doen
wanneer de motor start?
Ach, ik heb nog geen haast
strijk ik me over ’t hart.…
Dikkerdack in Tbilisi
netgedicht
3.7 met 3 stemmen
910 Ze kwamen maar net door de ballotage
waren nipt op tijd op het toegestaan gewicht
werden ingedeeld op de achttiende etage
moesten alles lopen want geen lift.
De vrouw liep om de vloeren te ontzien
gescheiden van haar man.
Dat lijkt wat aangedikt misschien
maar het gaat hier wel om een gigant.
Ze voelden zich ontheemden
tussen de betimmering…
Monkelende meeuw
netgedicht
3.4 met 9 stemmen
507 Was ik een meeuw, ik liet een dame hevig schrikken
door groots en krijsend op haar sjieke hoed te landen
zodat ik haar garnalencocktail in kon slikken.
Was ik een meeuw, ik scheerde over vele stranden
en boulevards om hier en daar wat mee te prikken.
Dan hapte ik een haring zo uit iemands handen.
Was ik een mens, dan zou ik dit niet kunnen flikken…
Kevers
netgedicht
4.0 met 1 stemmen
380 Strompelende kevers banen
Zich een weg door de
Starende leegte.
Verpletterende pootjes
Vinden ieder hun weg en
Verpulveren de leegte.
Eensgezind zijn zij over
De gedrevenheid achter hun
Doelloosheid.
Het begon met "laten we
Gaan lopen."
"Ja, laten we dat doen".
Nu trippelen zij over de
Leegte tot een "Laten we hiermee
Stoppen…
VERSTILDE SCHOTEN
netgedicht
2.0 met 1 stemmen
242 Ergens in Breda 's bedaagde Mastbos
waar eens mannen van het krijgswezen
strijdlustig hun vuurwapens lieten brullen
ligt een vredig ogend moeras
rondom het kleine gras- en poelenrijk
scheppen dichte eiken en pijnbomen
geheel eigen groene wereldranden
glanzende blanke berken beuren
het leven binnen deze einders op
grote zilverreigers dalen…
kever
netgedicht
4.0 met 5 stemmen
351 scherpe nagels
krassen
mijn huid
ik denk
ze is terug
maar
zie dan
de kat
klauwen
naar een kever
die in mijn schaamhaar
verdwaalde…
kinderpaard
netgedicht
3.0 met 2 stemmen
439 Op de grens van land en water
wacht het kinderpaard, gelaten.
Hoofd omlaag, manen stug
als helmgras. Ik streel haar hals
en zoek haar blik. Zij likt
mijn hand en ruikt
richting de duinen.
Daarachter is de stal
waar zij het veulen weet.
De paardenjongen tilt mij op.
We stappen langs het aan-af
van de branding, zwijgend,
soms…
Ganzen
netgedicht
4.0 met 2 stemmen
428 Ganzen, waarschijnlijk achtenveertig
boven het weidelandschap in vogelvlucht
jij gaf ze jouw dromerige wensen mee
mooi en wonderbaarlijk vrijzinnig
dat royale, gezamenlijke vliegen
hedenmiddag boven de voorjaarspolder
langs de snelweg Utrecht – Amsterdam
jij herhaalde een stemming uit het verleden
overpeinsde een door zijn menselijkheid…
naschok
netgedicht
4.7 met 3 stemmen
395 verder is een groot woord
als je aan de grond genageld staat
de schok zindert nog na
je lijf protesteert en
haalt daar alles voor uit de kast
tranen hartkloppingen gemis
gedachten die stilstaan en
met moeite naar de volgende minuut
kunnen gesleept worden
verder is zo ver nu
en toch verzet je ongemerkt de ene voet
na de andere in een…
Tuinkruis
netgedicht
2.5 met 2 stemmen
346 Jouw drie zakken
boomschors
excellence
begraaf ik
onder de mijne.
Zinken ze dieper,
vallen ze beter,
de jouwe,
die je erbij kocht
dit jaar,
dan de
zestien stuks
regulair
die ik de
vorige jaren
rondstrooide?
Je kocht er
nog drie bij
omdat het
de lading
niet dekte.
Zeg jij het maar;
welke zak
dieper daalt
op het ongewonnen…
Passer Domesticus
netgedicht
3.2 met 6 stemmen
454 Een huislijk musje zingend in de heg.
Haar kleintjes hoedend achter rozenstruiken.
Och, ooit vergeet ik nog haar klank en ‘t ruiken
van die liguster dauwend langs de luiken
want dodelijk ont-hegt teert het musje weg.…
Witte Paarden
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
387 Witte paarden op zondag.
Witte paarden in de wei.
Witte paarden van de zonden.
Zonder zorgen zoeken zij.
Witte paarden van verboden vruchten.
Witte paarden van verliefdheid niet vrij.
Witte paarden plukken ongebonden,
Van verboden vruchten houden zij.
Witte paarden briesen bruisend.
Witte paarden blijven blij.
Witte paarden zoeken prinsen…
Meedogenloze vossenjacht.
netgedicht
3.6 met 5 stemmen
660 uitgestrekt ligt ze in dekking in een droge sloot
het fiere hoofd iets opgeheven
urenlang is ze reeds opgedreven
gevaren zijn nog steeds levensgroot
sloten en hekken heeft ze getrotseerd
vele kilometers ver hard gelopen
tot tweemaal toe met hagel beschoten
is aan haar flank reeds licht geblesseerd
voorlopig heeft ze even rust gevonden
ligt…
De mot
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
330 Ik ben geen vlinder, ben maar een mot,
kleurloos en teer, geen schild, geen bot.
Niemand ontroerd, toen ik was opgedroogd,
niet naar vreugde, maar naar vuur vloog:
niet geliefd als een vlinder, maar bespot.
Ik ben geen vlinder, ik ben maar een mot.
Maar met een lijfje zo trots,
vergeet ik dat ik een vlinder had kunnen zijn.
Want dat voelt…
Eendenruzie
netgedicht
4.0 met 3 stemmen
458 Ze hebben bonje, ongekend
Borst tegen borst aangeklemd
Pikken mekaar temet overhoop
't Zijn de vrouwen, die lopen te koop
Ze maken kabaal, oorverdovend
Tot bloedend toe, hoe banaal
Twee mannen vechten om een vrouw
Waar is nou de eendenmoraal?
Ver te zoeken…
Het verstandige dier...
netgedicht
2.8 met 4 stemmen
357 Eén diersoort, Homo sapiens geheten,
raakte van de natuur verlost. Logisch.
Mensen begrijpen wat dieren niet weten.
Mensen weten wat goed is en wat slecht.
Ze weten wat liefde is en wat nijd.
Wat onkruid en wat ongedierte is.
Zonder wapens kunnen ze niet leven
vanwege de onvermijdelijke stammenstrijd.…
De weg kwijt
netgedicht
2.8 met 5 stemmen
396 Ach vlinder, wat doe je nou,
op zoek naar bloemen en dat in de kou?
Kwam je te vroeg uit je cocon,
ik wilde dat ik je helpen kon!
Ach vlinder, nu kun je niet meer terug,
voortaan niet meer te vlug,
uit je coconnetje kruipen hoor.
Daar is het nu nog veels te koud voor!…
Van mens tot plaagdier
netgedicht
3.2 met 4 stemmen
424 Het werd een marginaal bestaan.
De mensheid bijna uitgestorven.
De aarde woest en bijna ledig.
Een kleine groep is doorgegaan.
Mensen leven in angst en beven.
Giga giganteum is nu de baas.
Homo wordt gefokt in oude stallen.
Als plaagdier kan hij overleven.
Ooit was hij dominant. Echt?
Dat was 5000 jaar geleden.
Nu door Giga wreed geknecht…
Hondswijs
netgedicht
4.0 met 3 stemmen
611 In jouw ogen staat nimmer verwijt -
de dingen zijn zoals ze gebeuren -
maar een band betekent iets voor altijd,
dus elk vertrek zul jij diep betreuren.
Met verdriet en toch zonder te zeuren
kijk jij dan toe hoe wij mensen dwalen,
hoe vermoedens onze weg bepalen,
hoe dom wij doen, ons gevoel vergeten,
hoe wij praten, opgaan in verhalen.
Jij…
Zwanen
netgedicht
4.5 met 2 stemmen
603 Glorieus verheven door de lucht
Gaan de zwanen in hun vlucht
Sierlijk piepend krakend wit
Hun halzen golvend in gelid
Reikend naar een hun bekend doel
Een nabij gelegen sloot of poel
Of verder noordwaarts buiten zicht
Naar gronden waar hun toekomst ligt
Als zielen reizend wonder wetend
Zelfverzekerd aan queeste geketend…