inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten over dieren

912 resultaten.

Even pauze

netgedicht
3.2 met 4 stemmen aantal keer bekeken 428
De kat onder de auto leeft zijn leven, ontknijpt zijn ogen spleetsgewijs wanneer een schaduw in zijn warmtebron verschijnt. Wat zal hij doen wanneer de motor start? Ach, ik heb nog geen haast strijk ik me over ’t hart.…

Dikkerdack in Tbilisi

netgedicht
3.7 met 3 stemmen aantal keer bekeken 910
Ze kwamen maar net door de ballotage waren nipt op tijd op het toegestaan gewicht werden ingedeeld op de achttiende etage moesten alles lopen want geen lift. De vrouw liep om de vloeren te ontzien gescheiden van haar man. Dat lijkt wat aangedikt misschien maar het gaat hier wel om een gigant. Ze voelden zich ontheemden tussen de betimmering…

Monkelende meeuw

netgedicht
3.4 met 9 stemmen aantal keer bekeken 507
Was ik een meeuw, ik liet een dame hevig schrikken door groots en krijsend op haar sjieke hoed te landen zodat ik haar garnalencocktail in kon slikken. Was ik een meeuw, ik scheerde over vele stranden en boulevards om hier en daar wat mee te prikken. Dan hapte ik een haring zo uit iemands handen. Was ik een mens, dan zou ik dit niet kunnen flikken…

Kevers

netgedicht
4.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 380
Strompelende kevers banen Zich een weg door de Starende leegte. Verpletterende pootjes Vinden ieder hun weg en Verpulveren de leegte. Eensgezind zijn zij over De gedrevenheid achter hun Doelloosheid. Het begon met "laten we Gaan lopen." "Ja, laten we dat doen". Nu trippelen zij over de Leegte tot een "Laten we hiermee Stoppen…

VERSTILDE SCHOTEN

netgedicht
2.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 242
Ergens in Breda 's bedaagde Mastbos waar eens mannen van het krijgswezen strijdlustig hun vuurwapens lieten brullen ligt een vredig ogend moeras rondom het kleine gras- en poelenrijk scheppen dichte eiken en pijnbomen geheel eigen groene wereldranden glanzende blanke berken beuren het leven binnen deze einders op grote zilverreigers dalen…

kever

netgedicht
4.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 351
scherpe nagels krassen mijn huid ik denk ze is terug maar zie dan de kat klauwen naar een kever die in mijn schaamhaar verdwaalde…

kinderpaard

netgedicht
3.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 439
Op de grens van land en water wacht het kinderpaard, gelaten. Hoofd omlaag, manen stug als helmgras. Ik streel haar hals en zoek haar blik. Zij likt mijn hand en ruikt richting de duinen. Daarachter is de stal waar zij het veulen weet. De paardenjongen tilt mij op. We stappen langs het aan-af van de branding, zwijgend, soms…

Ganzen

netgedicht
4.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 428
Ganzen, waarschijnlijk achtenveertig boven het weidelandschap in vogelvlucht jij gaf ze jouw dromerige wensen mee mooi en wonderbaarlijk vrijzinnig dat royale, gezamenlijke vliegen hedenmiddag boven de voorjaarspolder langs de snelweg Utrecht – Amsterdam jij herhaalde een stemming uit het verleden overpeinsde een door zijn menselijkheid…
mobar1 april 2015Lees meer >

naschok

netgedicht
4.7 met 3 stemmen aantal keer bekeken 395
verder is een groot woord als je aan de grond genageld staat de schok zindert nog na je lijf protesteert en haalt daar alles voor uit de kast tranen hartkloppingen gemis gedachten die stilstaan en met moeite naar de volgende minuut kunnen gesleept worden verder is zo ver nu en toch verzet je ongemerkt de ene voet na de andere in een…
jandeb1 april 2015Lees meer >

Tuinkruis

netgedicht
2.5 met 2 stemmen aantal keer bekeken 346
Jouw drie zakken boomschors excellence begraaf ik onder de mijne. Zinken ze dieper, vallen ze beter, de jouwe, die je erbij kocht dit jaar, dan de zestien stuks regulair die ik de vorige jaren rondstrooide? Je kocht er nog drie bij omdat het de lading niet dekte. Zeg jij het maar; welke zak dieper daalt op het ongewonnen…

Passer Domesticus

netgedicht
3.2 met 6 stemmen aantal keer bekeken 454
Een huislijk musje zingend in de heg. Haar kleintjes hoedend achter rozenstruiken. Och, ooit vergeet ik nog haar klank en ‘t ruiken van die liguster dauwend langs de luiken want dodelijk ont-hegt teert het musje weg.…

Witte Paarden

netgedicht
3.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 387
Witte paarden op zondag. Witte paarden in de wei. Witte paarden van de zonden. Zonder zorgen zoeken zij. Witte paarden van verboden vruchten. Witte paarden van verliefdheid niet vrij. Witte paarden plukken ongebonden, Van verboden vruchten houden zij. Witte paarden briesen bruisend. Witte paarden blijven blij. Witte paarden zoeken prinsen…

Meedogenloze vossenjacht.

netgedicht
3.6 met 5 stemmen aantal keer bekeken 660
uitgestrekt ligt ze in dekking in een droge sloot het fiere hoofd iets opgeheven urenlang is ze reeds opgedreven gevaren zijn nog steeds levensgroot sloten en hekken heeft ze getrotseerd vele kilometers ver hard gelopen tot tweemaal toe met hagel beschoten is aan haar flank reeds licht geblesseerd voorlopig heeft ze even rust gevonden ligt…
Leonardo20 februari 2015Lees meer >

De mot

netgedicht
3.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 330
Ik ben geen vlinder, ben maar een mot, kleurloos en teer, geen schild, geen bot. Niemand ontroerd, toen ik was opgedroogd, niet naar vreugde, maar naar vuur vloog: niet geliefd als een vlinder, maar bespot. Ik ben geen vlinder, ik ben maar een mot. Maar met een lijfje zo trots, vergeet ik dat ik een vlinder had kunnen zijn. Want dat voelt…
Wbb20 februari 2015Lees meer >

Eendenruzie

netgedicht
4.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 458
Ze hebben bonje, ongekend Borst tegen borst aangeklemd Pikken mekaar temet overhoop 't Zijn de vrouwen, die lopen te koop Ze maken kabaal, oorverdovend Tot bloedend toe, hoe banaal Twee mannen vechten om een vrouw Waar is nou de eendenmoraal? Ver te zoeken…
Johanna9 februari 2015Lees meer >

Het verstandige dier...

netgedicht
2.8 met 4 stemmen aantal keer bekeken 357
Eén diersoort, Homo sapiens geheten, raakte van de natuur verlost. Logisch. Mensen begrijpen wat dieren niet weten. Mensen weten wat goed is en wat slecht. Ze weten wat liefde is en wat nijd. Wat onkruid en wat ongedierte is. Zonder wapens kunnen ze niet leven vanwege de onvermijdelijke stammenstrijd.…

De weg kwijt

netgedicht
2.8 met 5 stemmen aantal keer bekeken 396
Ach vlinder, wat doe je nou, op zoek naar bloemen en dat in de kou? Kwam je te vroeg uit je cocon, ik wilde dat ik je helpen kon! Ach vlinder, nu kun je niet meer terug, voortaan niet meer te vlug, uit je coconnetje kruipen hoor. Daar is het nu nog veels te koud voor!…
Johanna25 januari 2015Lees meer >

Van mens tot plaagdier

netgedicht
3.2 met 4 stemmen aantal keer bekeken 424
Het werd een marginaal bestaan. De mensheid bijna uitgestorven. De aarde woest en bijna ledig. Een kleine groep is doorgegaan. Mensen leven in angst en beven. Giga giganteum is nu de baas. Homo wordt gefokt in oude stallen. Als plaagdier kan hij overleven. Ooit was hij dominant. Echt? Dat was 5000 jaar geleden. Nu door Giga wreed geknecht…

Hondswijs

netgedicht
4.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 611
In jouw ogen staat nimmer verwijt - de dingen zijn zoals ze gebeuren - maar een band betekent iets voor altijd, dus elk vertrek zul jij diep betreuren. Met verdriet en toch zonder te zeuren kijk jij dan toe hoe wij mensen dwalen, hoe vermoedens onze weg bepalen, hoe dom wij doen, ons gevoel vergeten, hoe wij praten, opgaan in verhalen. Jij…
Ludy Bührs3 december 2014Lees meer >

Zwanen

netgedicht
4.5 met 2 stemmen aantal keer bekeken 603
Glorieus verheven door de lucht Gaan de zwanen in hun vlucht Sierlijk piepend krakend wit Hun halzen golvend in gelid Reikend naar een hun bekend doel Een nabij gelegen sloot of poel Of verder noordwaarts buiten zicht Naar gronden waar hun toekomst ligt Als zielen reizend wonder wetend Zelfverzekerd aan queeste geketend…
Meer laden...