In dronkenschap wil ik nog wel eens vragen naar zijn en niet zijn, einde en begin en kan daar uren over blijven zagen. Vervolgens neemt de kater mij dan in en worden al die vragen weggegooid: het eindigt steeds weer zonder doel of zin. Wel vragen, maar een antwoord weet ik nooit, dus wat ik schrijf is altijd onvoltooid.…

wie weet nog van Leen die de pianiste vroeg om een deuntje en dan met de pet rond in de kroeg hoe zij hem terneer sloeg en naar buiten droeg zij pingelde thuis in professie Rimsky Rachmaninov als ze kwam stappen dronk ze wel uit armoe op de pof van kwieke liefhebbers maar ziek van Korsakov…

De zon brandde in het korennat jij op zand volledig glad ik vroeg een reden en kreeg een waarom kwam het door de broeikassen of was het Fortuna die zong? De graden kolkten in mijn bloed duivelse helse krachten in 't gemoed. Van lichtgeel naar feloranje tot pikzwart: er bestond geen gevolg voor jou die daar maar wat zat.…

Als de resten van een doorwaakte nacht pijnlijk in je hoofd de dag opbouwen, weet dan dat de offers, Bacchus gebracht, alleen kleur geven aan het ochtendgrauwen als je in je gehandicapte geest voelt dat het de moeite waard is geweest. Uit het bovenstaande volgt de moraal: stel aan drankgebruik perk en paal. Praat erover met vrienden in het…

Door de kieren van het overgordijn Glijden zonnestralen binnen Fel verlichtend alles onthullend Brengt herinnering van de nacht Ontwaakt zie ik het eerst Jouw achtergelaten boodschap Drie hangers en wat kleding Ongeordend verspreid over de vloer IJlings verberg ik mijn hoofd Onder het bezwete kussen…

Keer op keer Steeds maar weer Van een biertje naar sterke drank Steeds erger: de stank! Keer op keer Steeds maar weer Elke dag beginnen met een kater De dag begint steeds later Keer op keer Steeds maar weer Het verbale geweld Uiteindelijk toch de hulptroepen gebeld Keer op keer Steeds maar weer Praten over het gevoel Begrijpt dan…

Een onsamenhangende kretologie tekent het niveau in de muffe ruimte. Geschreeuw in de leegte, lamlendigheid ten voeten uit, zinloze perikelen inbegrepen. En de waarheid wordt telkens weer opnieuw begraven, onder al het slijk van verstandsverbijstering...…

hoe staat het heden met het leven in de brouwerij of gaat het allemaal vol op de automaat ooit stonden er nog hengelaars die visten uit de hand koel en bedreven naar kapotte ongedopte flessen aan de lopende band ik heb het zelf gedaan nachten lang gestaan getverderrie wat een teringherrie Freddy zorgde voor een natje iedere nacht een…

Een vrijheid die me lokt en wenkt, een onbekend gebied betreden; een leven in het hier en heden met niets dan dromen in de hand. Een zoeken, tasten, balanceren, een draaien, zwenken, licht en teer, ik weet het noorden zelfs niet meer maar voel me koninklijk en vrij. Zijn dat de drugs, zijn dat de dranken die zo illusies scheppen hier?…

zie de honger in je ogen het dorsten in je blik je groet is nonchalant kust en flirt met anderen het glas steeds in de hand de stillen hebben thuis hun bloed op peil gebracht die strijd is daar allang gestreden kinderen en echtgenoot herinneren iets meer verleden de schonen willen kaatsen tegen wanden van geluk het vals gevoel van…

's nachts actief als nachtbeest graag in zwoel koele ruimtes lekker nat in de druip van onder aan de kruip een tikkie helderziend scherp ja met de oren opzij en niet van voren graag de vleugels uitslaan piepend met de fluit op de juffertjes uit tegen ochtendgloren breekbaar zweverig hunkerend naar rust de wereld staat op zijn kop…

Ik hoopte dat u duvels waar misleidend vol van list gij toonde dat ge lager was en ik werd uw trappist Ik droomde dat ge bokkig en vol rond niet aan te tippen zich schonk teneinde kriek te zijn en u kwam aan mijn lippen…

Leve de jenever, moeder der dranken, die zonder meer in onze cultuur hoort, die de gezondheid misschien ondermijnt, maar die ons bezielt en ons bekoort. Leve de jenever, koning der dranken, die na de arbeid ons moed geeft en kracht, aan wie zo menigeen het heeft te danken dat hij tot aan de afgrond is gebracht. Leve de jenever, hoogste der…

In het Rotterdams café Timmer, heeft het leven ietwat stilgestaan. De kunst liet hier de tijd maar gaan. Wie overblijft, doet dat nog immer. De gegroefde koppen kletsen door, terwijl hun ogen al zolang weten, dat ze alleen hier nog Jean of Arie heten. In het echte leven komen ze niet voor. Schilder, journalist of schrijver, zelf denken…

jij zit in de boot op doorreis ons schip was immers zinkend verspillend dan wel drinkend van mijn baco met veel ijs even heb ik niets te torsen dromend in mijn hangmat langzaam wordt mijn wang nat ach misschien wel van het morsen…

Hoe anders bij het moeizaam ontwaken is het leven na de gastvrije wijn, die men zich gister nog zo liet smaken, de mond nu droog laat en het hoofd vol pijn. Hoe kan uit het eerder zo gulle glas later zo'n sterk doodsverlangen stijgen, terwijl het toch reuze gezellig was en men er geen genoeg van kon krijgen. In bepaalde kringen wijst men…

Je wordt soms wakker met een melodietje Vanochtend: ‘Weisse Rosen aus Athen’ Het werd een hele ketting, een aaneen- Geregen potpourri vergeet-me-nietjes Ze haakten met de staarten in elkander En soms kwam één er dwarsdoorheengewalst Die nam de sliert op sleeptouw onvervalst Een polonaise van bruisend gemeander Ikzelf, nog lang niet wakker…

't Was hoogtevrees, waaraan-ie haast bezweek. Doordat-ie daarom diep in 't glaasje keek, bestreed-ie drinkend en passant de droogte. Hij dacht: 'Zo komt een eind aan mijn probleem.' Op lager bier berustte zijn systeem. het werkte averechts: hij kreeg de hoogte. Z'n bierconsumptie, die de pan uit rees, gaf aan z'n vrouw een nieuw soort hoogtevrees…

De beker wordt fier omhoog geheven op meer dan één oer-Hollands meesterwerk, daarbij wordt het vermoeden heel sterk dat zelfs Rembrandt van Rijn, zo gedreven, z'n paletten en penselen nooit moe, eveneens voor de wijnroes is bezweken, en vaak diep in de kelk heeft gekeken, maar zoiets, nee, dat geven we nooit toe. Want op de grote Nachtwacht…

Ik luister zonder omhalen direct naar woorden waar jij jezelf aan verhing -let it go, I need adrenaline Hungry for love- al even opgewekt zoete inval valt er niet te winnen want alles klinkt als jij gebekt naar groene velden bent gelekt. De aula zal rauw gestemd beginnen, verstikt dringt door `t kartonnen wonen nog een rondje rosé wolk…