Elke ogenblik raast de tijd buiten zinnen telt elk ogenblik…

in huis een boeket zonnebloemen zodat het binnen warmer schijnt…

een slechte zomer bijna geen gast te zien in het bijenhotel…

Mild geroezemoes op het terras aan de plas. Een trage zomer.…

Het opkomend licht passeert de laatste uren van de duisternis…

De eik staat eenzaam, hoog en slank, in bladertooi, op het heideveld: beeld van een groene druipkaars, trillend, luchtig, vrij levend.…

treinstation Leuven - een treinchef wijst haar spoor vijf - met zijn boterham…

Uit de eikenstronk groeit nietig, met levenskracht, een berkenboompje,…

met hardhouten kop geschorst voor gans het leven krimpen mijn wortels…

geblust verlangen eenletterige mantra’s bezweren branden…

versoepelingen toen de stijfte reeds aandrong spontane koprol.…

Uit de rechte haag, kort, hoekig geknipt, steekt één wilde, blauwe bloem.…

de dood denk ik steeds eindelijk begrijp ik haar maar hij blijkt erger…

schijnbewegingen hoogte choreografie van de kunstvlieger…

Soms is het hoofd zwaar van al dat loden denken wachtend op wat lichts…

aan de strijkstok van viooltjes hangt niks hij strijkt slechts de kleuren uit…

met vaste vleugels dit vertrek zwaarder dan lucht stijgend bewogen…

Omringd door boeken reist de bevlogen lezer door veel verhalen…

soms zie ik even wie ik mogelijk kan zijn genezing in zicht…

geen dierenschedel wordt hier bedoeld, wel mezelf na tweemaal falen!…