in het luchtkasteel maakt de luchtfietser zich klaar een hemels gezicht…

ronddolend gevaar in verstilde kwetsbaarheid tijd voor bezinning…

hemelbestormer die de aarde achter laat vogel het maar uit…

Ik zou iedereen nu graag willen omhelzen maar wel figuurlijk…

Terug in ons land zag ik hoe groen dat het was van de ergernis.…

jouw bestaan zo groots voorbestemd om te geven bij leven en dood…

hart onder de riem naar de erogene plek gedaalde passie zulke afzakkers zijn soms zo onvoorspelbaar als blinde darmen…

je keek nogal zuur toen je ons ongezouten een lesje leerde…

Een oude dichtvorm van oorsprong uit oud Japan werelds dat haiku!…

Men hoorde geknak een tamelijk harde knal was het geen paling…

Onvoorstelbaar Nooit gedacht dat een virus de ronde wereld zo plat zou leggen. Eenzaam lenteland Het is nog april vogels zingen uitzinnig desolate stad. Dagen achter glas Het luchtruim dijt uit de wereld krimpt we leren afstand te nemen. Stille getuigen Zee van verlangen rivier van onzekerheid kraanvogels roepen. Onvoorspelbaar…

Kers en pruim in bloei Bloesem laat boezem vloeien vol met levensvreugd…

Bij lange na niet aan het kortste eind trekken dat in geen geval…

verscheurde foto ergens op het witte zand liefde is gestrand!…

herinneringen blijken de hersenschimmen uit het verleden…

de frisse morgen kust met tederheid mijn huid ik ben weer buiten…

De dag breekt al aan kleurige binnenkomers vullen de ramen.…

Ons oude leven zou zich niet gaan herhalen als cijfermatig…

Grensoverschrijdend liep men vol vertrouwen door langs de douane. Het was begin mei de korte broek kon al aan ter provocatie.…

Onuitputtelijk die onafgebroken stroom uit ons stopcontact.…