Hoe prachtvol pieken bewegen de poetslappen properheid pusht ons, onstoffelijk blinkt het cleane Utopia hoe zalig het sop.…

Voorhanden ligt het onherroepelijk en waar in beslotenheid.…

In angst geboren tijd herverdeelt geschiedenis, op dichter's ezel. Penselen met verf, ontkenning van z’n streken laat de schilder koud. Nooit die daad gedaan, nooit ontvreemd mans eigendom, gevaar kleeft aan handen. Aarde wacht heel stil reactie uit haar lichaam terug wat we haar gaven.…

Roze guirlandes ruiken naar het aanstaande dat zich niet vergist.…

nestkastje gekocht speciaal voor de koolmezen - nu nog verhuren…

Verkleed als konijn zie je de wereld anders dan Casanova.…

In de vensterbank tuitte ze heel uitdagend er heerste droogte…

spechten roffelen de tjif tjaf is aan de zang - trekvogels landen…

Op het weilandje staan wat dorre bomen; één is vol bloesem: een schilderachtig aanzien van de vergane boomgaard.…

Er niet om liegen dat ik ze soms zag vliegen meisjes van weleer.…

Bij het inschenken werd ik me ineens bewust dat het thee moest zijn.…

Dat doet de deur dicht dacht hij toen de tijd daar was dit is het einde.…

Paarse bloemblaadjes dragen trots gele kroontjes bitterzoet van smaak.…

Een doorzonwoning droomde de zonnekoning mijn grootste gemis.…

Onwerkelijkheid Je gelooft je ogen niet Maar het gebeurt toch…

Kalende takken verhullen meer dramatiek dan een volle boom.…

Daar stonden ze dan zijn arm rustte op haar kont zinkwit kwartsbeton.…

in een vogelnest uit bijeengebekt plastiek - vijf open mondjes…

Door het levenslied kent gans de mensheid weltschmerz alledaags verdriet.…

Zichtbare lente heeft de kussen geschud, herboren mist in ochtendgloren. Merkstenen van leven, bottende knoppen, schoonheid in versteende sterren. Met alles of niets vergelijkbaar in beweging, er is niets dan tijd. Gong van getijden reist uit zeeën van azuur, knipoog op den duur Als je dit alles in het innerlijk voelt, dan…