kan ik na Auschwitz eigenlijk nog dichten? schaamtevol gedicht…

Denken aan winter zowaar een vredige rust in stilte gehuld Wind waait door het park eenden bij winterse plas delen laatste nieuws Storm in de vijver twee woerden zijn zo verliefd weet niet wie zij kiest…

De sloop van het huis veegt alleen maar stenen weg. Het thuisgevoel blijft.…

De kale bomen zijn gekleed in de kleuren van het moment…

Lentefestival Tweede Maan zonnewende Draak in nieuw ornaat…

Avondlucht verkleurt vol van ruisend leven. Rust intens omkaderd.…

Scheuren in de lucht hardnekkig grijs versplintert blauw zegeviert weer…

al is het lichaam tot levenslang veroordeeld: het dénken is vrij…

Concentratiekamp Ontheemde Auschwitzsporen Nooit thuis gekomen…

Een molen in rust verbonden met de polder een bewaarde schat…

nog even en ze klinken weer de sneeuwklokjes het geluid van hoop…

in mijn gedichten reis ik over de wereld daar voel ik mij thuis Jan Woordenaar Bontje, 25 januari 2024…

Opeens valt alles Uit elkaar en opeens valt Alles op zijn plaats We leggen steeds weer De puzzel van het leven Steeds een hoofdstuk klaar Steeds gaat een deur dicht Steeds gaat er een deur open Een puzzel die wacht We weten nog niet Hoeveel stukjes we leggen Voor het weer klaar is Kleur bij kleur vallen Kleine stukjes…

spiedende ogen gissen wat die ander heeft verzacht eigen leed…

Een dag als alle andere _ of misschien toch iets heel bijzonders: altijd een dag, gemaakt door genade van onze Heer.…

WOLKJE Poedermelk dwarrelt neer in warme koffiedamp, hernieuwt smaak en zin. DAAGSE GUNST Beide voorrechten van alle etmalen zijn: het geliefde bed altijd mogen opzoeken en het ook weer verlaten.…

de gevallen sneeuw maakt de wereld stil en wit en bedekt het zwart…

toen de sneeuw verdween werd de stilte verbroken in en om me heen…

Lege blikjes - zwervers zien er brood in.…

Fonkeling van ster schittering van het maanlicht ik zie alleen jou…