309 resultaten.
Geven om is niet meer voldoende
netgedicht
5.0 met 1 stemmen
269 Ik hoop dat het nog lang zal duren
lang zal duren voor ik ook stilte voor haar word.
Het verstand gunt ons vast die vele liefdevolle uren
maar met woorden van troost schiet ik nu te kort.
Al vindt ook zij nog steeds liefde en ook geluk in dingen
zijn wij niet de enigen die wakker zijn in de rozentuin,
ik zou nu over die broze bloemen en sneeuw…
De wind swingt
netgedicht
5.0 met 2 stemmen
277 Hun kleine anemonen kopjes swingen heen en weer
steeds weer met hun dunnen lijnen op en neer.
Met enorme kracht brengen ook de bomen
de bomen op het talud hiervoor hun pracht.
Met een onverbiddelijkheid was het weer tijd
de ochtend te laten gloren als herboren.
Bomen spreiden hun armen de takken ferm en fris
het groen wil dansen als ballerina…
Apollo's Zonen
netgedicht
2.0 met 1 stemmen
304 "Nevelen en Pilaren"
Leonardo da Vinci
ontwierp instrumenten
zonder hulp van het glas
Homo Universalis
Onderwierp ze
aan experimenten
als in de kosmos gedacht
Aërodynamisch
berekend op snelheid
en weerstand, gewicht
en op kracht
Als vader van vluchten
naar interstellaire
galactische wegen
stond hij aan de basis
Homo Universalis…
Samen naar de sterren kijken
netgedicht
1.8 met 4 stemmen
261 De nacht langs het sparrenbos
Herten treden uit
De maan en sterren boven ons
Een laatste roodborst fluit
Je voelt je op elkaar aangewezen
Samen heb je de nacht geprezen
Het schouwspel vanuit het heelal
Maanlicht boven het dal
Schimmige contouren van wilde zwijnen
Een das die de velden in zal verdwijnen
Je voelt een hand
En brengt elkaar…
Horizon
netgedicht
3.0 met 3 stemmen
307 Als een ritssluiting
trekt de bomenrij
een route voor mij open
wegbelijningen zie ik
de horizon in lopen
en landen die aan weerszijden
draaiend langs me glijden
wolken in de blauwe lucht
dat is pas autorijden.
Gaandeweg
wordt de hemel vaal
de bomenrij schraal
het land aan weerszijden kaal
echter ongestoord
gaat de wegbelijning voort…
E.T. als Homo Deus
netgedicht
4.3 met 3 stemmen
311 Er zouden zich nog ergens in den vreemde
aan de buitenranden van het Al
met regelmaat ontdekte en vermeende
planeten voordoen tijdens Sterrenval
Het heeft mij dikwijls als niet-ingewijde
bevreemd hoe licht de kosmos zich verwijdde
wij wachten nu al lichtjaren op tijden
dat ons de Homo Deus zal verschijnen
E.T., van de planeet Extraterrestra…
Wij
netgedicht
1.0 met 1 stemmen
237 In den beginne is
heel ons bewustzijn
al.
Wij zijn getuigen.
Wij transformeren.
Wat wij wij noemen
komt en gaat.
Wij zijn alles.
Wij zijn niets.
Wij zijn al wat was.
Wij zijn alles wat bestaat.…
Heel en al
netgedicht
3.5 met 2 stemmen
339 Wanneer mijn helikopter stijgt
en mensen almaar kleiner worden,
worden vragen antwoorden.
Problemen zie ik vanzelf verdampen,
in almaar wijder wordend zicht.
En ik dan?
Ik ben aanwezig.
Er is alleen maar dit.
Er is alleen maar dit gedicht.
Wanneer alledaagse problemen groeien,
boven mijn overvolle hoofd,
hoef ik alleen maar in te stappen…
Allerzielen
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
277 Ook jij bent al vaker bij het graf geweest,
ook jij hebt de dood en het sterven niet gevreesd.
Zij zijn in alle stilte neer gegleden,
verhuisd naar ver daar beneden in het heden.
Niet dat zij het sterven hebben geliefkoosd,
al vonden ze samen met u op 't einde wel de nodige troost.
De dood was even als een vuist die me voluit raakte,
waarna…
Wonderen met een begin
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
303 In den beginne schiep de mens
de gedachte: alles, de mensen
en de aarde, is een wonder
met een begin
en alles wat zich voortplant
gaat dood, alleen de zon
de sterren en de stenen
hadden geen eind, tot later
de oneindigheid werd bedacht
het zelfs nooit begonnen zijn
zodat de rest, eigenlijk alles
dat bekend is, de wereld
ooit zal moeten…
Als die mensen groot en klein gedenken
netgedicht
3.5 met 2 stemmen
319 Hoe breekt ook jaren erna nog een bloem in knop
voelt zich nog steeds gebroken, van al het andere
wat bij gelukkig leven hoort te vaak nog verstoken.
Wat belichaamt toen en deze tijd, is en leeft er spijt.
Legt men nu deze nachtegalen het zwijgen weer op
hijst men op gezette dag nog echt wel de vlag in top.
Tranen welden vaak op deze dagen stom…
Openheid en sterrenstof
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
332 Gedachten die ons gevangen houden,
zijn bronnen van angst.
Illusies over onze eigen vrije wil,
zijn hallucinaties.
Mensen dienen egocentrische belangen,
die ons tot slaven maken.
Terwijl...
Terwijl wij uit cellen bestaan,
die ontstonden in oceanen.
Terwijl we hemelse lucht zijn,
die door onze longen stroomt.
Terwijl mensen energie delen…
Helios dagopening
netgedicht
5.0 met 1 stemmen
276 HELIOS DAGOPENING
Zo komt hij op in volheid
met een aura van rood
kom maar vlug, de nacht
was koud van eenzaamheid
van malende gedachten
Met gesloten ogen ontstaat
in mijn hoofd jouw gelaat
omkranst van verzachten
*bij een foto van Jessica van Haaren…
Vanuit de lucht groet een vogelvlucht
netgedicht
4.0 met 1 stemmen
255 Op weg door het park naar de andere rand,
waar het riet ruist, deze overkant lonkt
pronken ze ook nu met hun verenpracht,
stijgen en dalen ze met wiekende kracht.
Het weidse land oogt daar een altaar zowaar
't voelt niet raar dat passerend monden openvallen.
Rallen, kuifeendjes aalscholver lepelaar en tureluur
elk geeft echt pracht dit uur…
Het stille sterven
netgedicht
2.3 met 3 stemmen
308 waar aarde ooit
de blauw groene
parel in ons stukje
heelal mocht zijn
is dat festijn nu
helaas verdwenen
al decennia lang
verbleken de kleuren
in het gebeuren van
het stille sterven dat
wij in vervuiling onze
kinderen laten erven
waar eens de
cirkel helend
gesloten was
breken lijnen zien
we elkaar voedende
relaties snel verdwijnen…
Uit toeval bedoeling
netgedicht
2.3 met 3 stemmen
475 In de leegte,
tussen oude sterren,
worden nieuwe sterren geboren.
Zo ook ontstaan planeten,
uit onzichtbaar sterrenstof.
Zo ook trekken oude gedachten,
die geen mens kan zien,
nieuwe gedachten aan.
Zo ook trekken gestorven mensen,
nog ongeboren kinderen aan.
Zo ook ontstaan gedichten,
die nog niet bestaan,
uit het bijna niets.
Uit leegte…
Bij het voorstellen
netgedicht
4.0 met 1 stemmen
492 U kunt wel zien geacht publiek
dat ik niet hier geboren ben, maar
in het verre Nederlands-Indië dat
niet meer bestaat en dat ik via
mijn ouders met grootouders
op expliciete wijze in verbinding sta
U weet wel dat de buitenkant
van een mens niet hetzelfde is
als de innerlijke binnenkant
Twee grootmoeders van Javaanse
bloede, een grootvader…
Nergens zeker van
netgedicht
4.0 met 3 stemmen
403 Voor het raam daalt sneeuw
onder een hoek van vijfenveertig graden
nat en fijn,
trager waar wat luwte is
en verscholen in het licht.
Je ziet maar wat zich vertoont,
afgezet tegen een donker beeld.
Dromen en verleden lopen mee
in elke schatting van heden.
Nergens ben ik zekerder van
dan dat ik niets weet,
slechts kan afgaan
op wat ik…
Harmonie der sferen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen
409 Naar evenwicht zoeken
het soms vinden
Ik jongleer op een touw
probeer een poes te laten zingen
voor een glimlach van jou
Zie mijn strakgespannen kuiten
op één been huppel ik rond
over een dik koord
met drie gouden ballen
in de blauwe lucht
Die harmonie van die sfere
Soek balans
vind dit soms
Ek jongleren op 'n tou
probeer om …
Het rad van omdat
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
418 Omdat ik in jou was
ben jij groter dan ik
vloeit het heelal in jou
In jouw omhelzing
voel ik jou
tot einde komen
stoppen om mij
een parel, zwart
wit of ros oplosbaar
in zure wijn
Omdat ik in jou was
vloeit het heelal in jou…