twee opstandige bovenkiezen verliezen de strijd tegen de tijd ze zijn deez morgen getrokken en na wederzijds overleg vertrokken ik heb ze nog even aanschouwd en een kort moment om ze gerouwd het was geen schoon beeld dat van een leek de aandacht steelt zo wel de trekker, hij was verrukt het ging om de daad, die was gelukt zie daar de…

Wat rijmt er op woord en wat op ik zeg? pensioenakkoord en klimaatoverleg wat rijmt op beloven na vijven en zessen? de heren van boven met al hun promessen heb ik iets gehoord van wat niet is gezegd? het laatste woord dat wordt eerst overlegd na wikken en wegen wat weer is weerlegd heft men het glas pas als 't ei is gelegd…

Een snelheidsduivel ziet niet waar hij vaart oude wijven, mooie jonge grieten, hij kijkt niet om zich heen of op de kaart die vrouwen vóór hem, die kan hij wel schieten, maar dàn trapt hem de duivel op z'n staart z'n middelvinger hoog of op het scherm schiet hij op hoge snelheid in de berm…

Die zoon van het land tussen mijnen en heuvels, van hem heeft u vast wel gehoord - al dacht u misschien aan Stijn Streuvels, diens oogsten van akkers in één groots verband, de natuur in diens woorden gesmoord de tijd stond toen stil, schreed althans amper voort en de boeren, die ploegden maar voort - die zoon in zijn diabolide -…

Het tropische strand in haar bruine ogen lag vol kleurrijke schelpen en aangespoelde sieraden van uitgelaten piraten. Macht is een slang, die is ingesteld om te wurgen, maar omkomt in zijn eigen gif. Er lag een non op non-actief aan de zijkant van een slotklooster, waar de monnik van haar dromen met haar speelde als in een superromantisch…

Terwijl ik van de zon genoot landde het paardenbloempluisje precies in mijn navel bovenop een naamgenoot ik liet ze maar begaan…

Jezus was nog op de televisie met een preek ten faveure van zijn eigen partij "Jezus Leeft" ook een handvol discipelen allemaal met baard mochten even hun zegje doen alom stralende gezichten met de boodschap op de tong en 't vuur van pakweg de heilige geest binnen handbereik als die straks geen hoge ogen gooien dan zijn ze in de steek…

Zie die triestige fleurons! Een verschroeiende vlam verweesde Notre-Dame. Nog slechts nat verkoold hout, gesmolten klokspijs, en zwart en roze gebrande stenen. Echt fout! Zo 'n droevig Parijs... Een drieste stamp tegen de schenen. 't Was die dansende vlam die er grapte, en met de rapte, al d' aloude balken weghapte. Komt er dan nu een robotvieringstoren…

Een leraar als zelfstandig ondernemer; expert zonder persoonlijk assistent, maar mèt een coach die zegt hoe goed je bent zo eens per maand. "Da's niks," dacht hij, "ik neem er een camera om zelf te reflecteren daar kan die coach van mij nog flink van leren!"…

- een groet voor Ad Kremer uit de hondenhemel - Ze zagen mij eerst voor een kuitbijter aan, een stoere Von Hapsburg, Maximiliaan dat werd al gauw Max, maar daar vond ik niks aan, geen Hector of Tarzan, in godshemelsnaam, maar hoe ik in 't ècht heette gaat geen hond aan... wel spitst' ik mijn oren bij "Maximiliaan…

elfjarige scoort in zwembad, door vanop de hoogste wipplank te plassen…

Een boekenworm genaamd Chantelle verlangde naar meer leesplezier. Leergierig had het letterdier genoeg van dagboek of novelle. Ze struinde in de boekenkast en las er één van ene P. Een doctorandus, jeminee! wat humoristisch was die gast. Scanderend uit zijn Révisé Trok zij er door haar vrolijkheid een ongebonden partner mee. Ze krulden…

wil ik het bronzen zelfbeeld of de gouden tand dat is de vraag een pottenkijker in mijn keuken of een mee-eter ik gis niet waarom die uitvreter nalaat een reden te geven anders dan zijn lijfspreuk -rood staan is beter dan wit liggen dus leen ik bij het leven- en weet er hangt een prijskaartje aan zijn geschenk bij de dood,…

Er waren wel veel vrouwenwormen hier hij zag er al een stuk of vier ze waren niet echt van zijn soort en dat was iets wat hem wel stoort. Gewoon in alle rust zal ik haar heus wel zien dacht hij, of zij mij misschien. En terwijl hij zat op een brok pinda’s dat door nat weer pindakaas geworden was kwam daar door een plas een lieve zachte vrouwenworm…

Ze zat in haar boudoir en het was klip en klaar dat de welgedane courtisane geen cliënten meer zou ontvangen die gunst zou haar pooier haar niet langen ze bekeek zich in de gebroken spiegel met wat teruggehouden gegiechel waar waren de gouden dagen van weleer? douairière van een Jonkheer “Van Pentheghem tot Wezelkant” of onzin in dergelijke…

De worm die ging maar weer op stap want lustte wel een lek'kre hap en dacht ik ga eens daar, waar al die mensen heengaan en ging er langzaam achteraan toen hij er eind'lijk aankwam, stonden zij in een hele lange rij hij dacht, dat is echt niets voor mij! En ging gewoon ergens onder door en volgde toen een schoenenspoor het duurde wel heel…

Dat natte blad dat had wel wat voor de worm, die kruipend, sluipend weg van de wereld en haar pech iets beters zocht en wat ie van de huisarts mocht. Juist toen hij fijn zat op zijn blad vloog een dun wiel razendsnel naast hem, de wieler op zijn gat want ie had 't natte blad net niet gezien de arme man lag heel verdwaasd, wel een minuut…

In de diepste krochten der archieven van de abdij van Egmond aan de zee tussen eikenhout, niet te doorklieven, vond men na duizend jaar in goud op snee de beeltenis van twee beroemde Grieken gebroederlijk tezamen vastgelegd - iets waar in Ilias' hexameters geen woord, geen syllabe van werd gezegd in een schijnbaar onbewaakt moment…

U voelt zich thans gezond van lijf en leden?... - jazeker, afgezien van reumatiek van al wat God verbiedt aan lichte zeden?... - dat werkt nog steeds, ik voel me zelden ziek... ach zo, wat is dan van uw komst de reden?... - ik zou 't niet weten...psychosomatiek... vermoedt u, maar hoe lang is 't al geleden?... - weet u dat niet…

het hongerige badeendje dat stiekem snoepte uit het potje groeihormonen van zijn fitnessbaasje en nu flink opgeblazen de wijde wereld verkent…