Helga, jij heerst onweerstaanbaar als weergodin over ijzige polen en hete tropen en alle luchtlagen daar tussen in. In deze wereld kunnen mensen slechts hopen... op jouw invloed op de isothermen, dat je ze manipuleert en zo probeert hen tegen de ergste kou te beschermen en ook de grootste hitte weert. Maar was mijn wereld jouw speeltoneel…

Exact wilde jij weten hoeveel liter water er in de Noordzee ging Jij toonde je niet erg verrast, toen ik daarop het goede antwoord gaf in kubieke meters blokkendozen van melk in draagkarton met een fouten marge van jawel slechts tien procent Gelukkig vroeg je niet hoeveel en hoelang ik van je hield…

Zacht, een lied dat hard klinkt, tussen de gordijnen die, als zij gesloten zijn alles verborgen houden Zodra zij zich openen, een magisch gevoel De witte diva, steeds een ander persoon Het lied klinkt zacht toch sterk Op de bank, decors die voorbij schuiven Veelzijdig, voortbewegend Haar lied, steeds anders dansend met of zonder pijn…

Pa van Amstel was een woordgrapgenie hield van brandnetelkaas en pretpoëzie dus toen zijn vrouwtje beviel van een dochter, niet iel noemde hij haar vrij dichterlijk Aubrey…

Als ik een klein sonnet zou kunnen schrijven gevuld met humorvolle kinken, linken die zich als een goede wijn laten drinken dan hoef ik niet langer te overdrijven geen termen meer zoeken die zullen grijpen naar de letters, missen en in naam vallen dan koos ik een ander woord voor de ballen na zinloze uren schaven en slijpen Als ik ooit een…

in koeterwaals spreekt ze roerend zonder poespas of dure woorden lieert ze klanken uit het noorden mij naar it marrenlân vervoerend vlak aan het water droom ik haar bij ’t paviljoen, naast pottenstrand waar de zon het startersland verbrandt en ik zwijgend naar haar schaduw staar dichten dansen mij lokkend naderbij talen mij in tomeloos…

handen zijn open vingers smal toelopend in hun lengte artistiek het haar is uitgeplozen gespeelde nonchalance flirt met stukjes dramatiek tragisch is haar oogopslag als zij de wereld vat in een ultieme kus met armgebaar het glaasje port waardoor zij na een uur of twee haar hart uitstort staat na de lunch al klaar het leven is…