wij cirkelen op het internet in data zijn onze gegevens vastgelegd talloze dossiers verhalen over het doen en laten en wij hebben weinig in de gaten denken ons heel anoniem in gaan en komen big brother ziet alles behalve nog je dromen het lezen van dit virtueel verslag geeft ons zicht in tijd maar geen werkelijkheid pas in…

gisteren trok een storm de stekker uit het net – definitief afgesloten verwoest ze renden de straat op scandeerden leuzen maar niemand luisterde of zag ze staan nu de stekker eruit lag en het wereldwijde net definitief afgesloten verwoest…

Wij zijn allen indirecte vrienden via via met elkaar verbonden, als dat in het echt ook zo zou werken dan was facebook niet uitgevonden.…

zit ik op de bank te kijken naar iemand die vertelt zij steekt de Noordpool over en het is best wel koud maar dat heb je nu eenmaal dat het koud is in die gebieden belt er iemand mij of ik meega naar de Zuidpool je weet wel met die pinguins die zo bij elkaar schuilen met hun eieren dat we daar dan heen gaan liefst op de fiets…

stel je voor we missen pijn deleten de dood met slechts een enkele druk op de juiste toets in deze nooit aflatende eeuwigheid zullen we daar dan wel het oneindige geluk vinden…

Aan het einde van tweeduizendveertien hebben weer velen de weg naar de knoppen gevonden, hun leven verruimd, verruild voor zicht op het Al, hun zaken versneld tot elektronische successen, het menselijk contact gedimensioneerd... Dank, dank, techneuten, computernerds en verbindingsatleten! Door jullie zien wij wat wij (niet) weten…

Even kijken hoor, wat zal ik nu eens schrijven. O ja, eerst scheen de zon, maar nu is het best frisjes. En de poes kwam naar binnen. Oeps! Helemaal vergeten te zeggen dat ie naar buiten was gegaan! Hihihi! Wat ben ik toch een domoortje! Gut, wilde ik vanmorgen aspreges halen, zei de groenteman dat het al St. Jan is geweest. Huh? Wat heeft…

ik pas niet in het kader van ‘t futuristisch schilderij ik ben te groot voor dat hok met kaalgevreten muizen maar tieren kan ik nog in een slinkse cirkelgang van de digitale luizen…

Contact op afstand Contact tussen twee mensen ik bedoel niet via lenzen gedachtes laten komen en gevoelens laten stromen, te strelen wireless zomaar zonder draadje mailen met vriend(in) of maatje o, zo wonderlijk die techniek neemt alles voor je mee dichtbij ook over een verre zee contact kunnen blijven houden vertrouwen…

Hoe eenzaam kan een fietser zijn? Hoe lui kun je luieren op een zondagmiddag? Hé Jim! Spel eens even b o u l e v a r d voor me? Wil je? Kom op zeg! Toon eens even een beetje meer spirit! Net als die helden van toen die je zo-even nog neersabelde Grote bek bandje lek Admiraal lafbek.…

beschut in ons warme huisje met buiten harde wind en regen waait de internet verbinding steeds weer uit en aan, als een vlammetje reikend naar de draadloze zegen maar mijn humeur gaat langzaam en grondig naar de maan had ik niet voor negen euro negenennegentig één gigabyte gekocht voor de verbinding met heel het al en zijn sterren? waarom…

Ja, ik accepteer cookies en overlay-reclames, hatemail en voetbalgeweld. En ja, ik heb de vrije keus Want ik kan mijn computer ook gewoon uitzetten. En anders hou ik toch gewoon 1 minuut stilte? Zo eenvoudig gaat dat in 2012.…

We zijn vrienden, zeg je maar waarom dan meegeheuld (denk nu even aan het groene boekje) met iemand die me aanvalt Weet je, vriend,vriendin sommige dingen zal ik wel nooit snappen maar ik zelf zou nooit maar dan ook nooit over mijn principes heen kunnen stappen.…

QWERTY zegt tegen mamma: UI is OP !! AmSterDam, eFfe Gee Haa Jee Ka eL !! ZeX met Carla Van Buren ? Nooit Meer !! Dus de E is van m'n neefje Qwerty en de U van de ui en de O van de P En de G is van gee haa jee kaa el En de Z is van sex is met Carla en alsjeblieft nooit meer De A de S de D en de F van Amsterdam effe, kom er nooit meer…

Een spin zo groot als mijn hand, maakt zich klein en laat zich vallen tussen de dozen en blikken op de schappen van het oude en stoffige magazijn. Op mijn zoektocht stuit ik ineens op een klein aapje, dat ik probeer te pakken. Maar dat gaat zo maar niet, het is een echte acrobaat, en op de vlucht bijt hij een kleine jongen in de kuit: het…

ze kijken me aan alsof ik hun blikken trek zie hun hoofden licht voorover glanzen in de zon totdat ik in hun scherm stap en zij betrapt opveren het oogcontact is heel shockerend ik ben er echt een snelle groet in opperste verbazing realiteit zonder verdwazing…

Op wie ik dien te zijn en op wie ik niet mag lijken hoe ik me dien te gedragen en hoe ik vooral mezelf moet zijn -de kat heeft inmiddels zijn behoefte in de cactus gedaan- what 's in a name zou ik zeggen Op de volgers die me pas laat ontdekten zij hebben nu de grootste mond, op hen valt niets aan te merken, de boeken geordend in de kast, en…

Regent het nu hier ? Ik kijk op buienradar. Neen, het regent hier nu niet. Toch hoor ik onmiskenbaar het geruis van de bladeren waarop de regen valt in het donker. Het regent nu niet, maar het regent.…

in anonimiteit tiert welig het venijn bedompte geesten kunnen straffeloos hun lust beleven ongenadig hekelen zij de schone kunsten een eigen proeve van bekwaamheid komt er af als klunzen wie uit het maaiveld steekt wordt redeloos kort geschoren zwarte schapen zeggen recensenten moeten zeker bij de kudde horen…

Zo was het, zo is het, toen, je schreef gewoon op papier zo'n simpel standaard velletje, een A4 liefdevol, warm eigenhandig "ik hou van jou"! nu, je klikt in een split second op je pc of tablet, schat je weet, "ik hou van jou" en zonder veel moeite enter, gewoon als vanzelf, zend!…