Van mij geen ~In Memoriam~ voor drs. P Want wat ik schrijf is brandhout naast het Loofhout dat hij dee…

~De Denker van Rodin~ een prachtig beeld. Ik vind het al sinds jaar en dag ~De Top~ het roept dan ook iets eigens bij me op, iets feestelijks dat boeit en nooit verveelt. Alsof ik zit te broeden op een lied, waarmee ik wijsheid aan de wereld geef of uitdraag: ~Mensen, pluk de dag en leef!~ Ach nee, zo filosofisch ben ik niet. Alsof ik filantropisch…

’t Is me af en toe gegeven van de wereld los te komen en voor even vrij te raken van het dagelijkse leven wat bestaat uit moeizaam kruipen over schijn beboomde dreven waar te vaak de tranen wellen van verdriet, in stille stromen. Lopend langs de polderwegen met aan beide zijden sloten vol met lelies, wit en rood en op de oevers gele lissen…

Versvorm: Pantoum ~de laatste regel hoort er in het officiële schema niet bij, maar ik vond het wel een aardige afsluiting~ Ze zaten aan een tafeltje met brood druk doende met de sneetjes te besmeren, het botermesje stevig in een poot. Ook ik zag ooit in Artis die twee beren. Druk doende met de sneetjes te besmeren. Eerst boter…

Het afgetobde lijf is aan vakantie toe. De grauwe sores van het afgelopen jaar deed weer een flinke duit in ‘t zakje, reken maar en ook de uitgewoonde geest is mat en moe. Tot in detail is het mobiel gecontroleerd. Ja, door de BOVAG, met verstand. Je weet maar nooit, want achterstallig onderhoud dat wreekt zich ooit in de vakantie en dan valt…

Het bleef heel stil toen zij het licht aanschouwde. Geblèr dat met geboorte samengaat werd niet gehoord, nee zelfs geen zacht geblaat, wat pa en ma en vroedvrouw zeer benauwde. Maar toen trok zij haar kleine mondje open en maakte luide van haar komst gewag. Terwijl er schitters in haar ogen kropen, ontstak ze in een schaterende lach. Rondom…

De dag druilt droef aan mij voorbij in zieligheid en triesternij, geen mens sprak er een woord met mij, wat voel ik me een kladwat. Mijn hart verzuipt in tranentreur vanwege ’t stellen in teleur. Het klopt nog wel maar in mineur; mijn God wat ben ik matplat. Dan komt er een leuk hondje aan, het beestje gaat braaf naast me staan, hij…

De zomerzon staat in de lucht te bakken, ’t is zelfs te heet voor vogeltjesgefluit, totdat mijn buur zijn barbecue gaat pakken, dan is het met de rust voorlopig uit. Eerst zie ik uit zijn tuin wat rook opstijgen, daarna ruik ik een overdaad aan kruid; dat gaat nog, maar wat je daarna gaat krijgen, bezorgt me altijd weer een kippenhuid:…

Vanmorgen, net aan uit het ledikant, de ogen nog niet helemaal ontsloten, zag ik wat grijzigs staan met lange poten en gele snavel, aan de vijverrand. Doodstil, de nek gestrekt, klaar om te stoten als een biljarter, voor een losse band. De keu fixerend in de juiste stand om deze carambole niet te verkloten. De ogen, feilloos als een goed…

Jij bent beslist een mooie leuke vrouw en daarbij ook nog heel goed bij de tijd. Je schudt een speechje zomaar uit je mouw en nee, dat had je echt niet voorbereid. Al is de conversatie nog zo lauw en stomvervelend door balorigheid, jij schudt een prima topic uit je mouw en nee, dat had je echt niet voorbereid. Als jij een grap vertelt…

Een bijna Bouts-rimés naar het gedicht ~Op En Neer ~ van Ton Mijn fiets die slijt dat is een feit hij rijdt ook al een hele tijd en waar hij zich door onderscheidt is niet alleen oubolligheid maar goede kwaliteit doch nu raak ik hem kwijt. Want sinds hij weet van breuk en sleet en steeds meer kogellagers vreet (het zadel ook niet meer…

Op ‘t eindexamen Nederlands kreeg elke kandidaat een kans het resultaat wat op te stijven door een prozaatje te schrijven. Als onderwerp was er de keus uit godsdienst, seks of mysterieus en tevens was het toegestaan van kind en vader uit te gaan. Marietje Kuis uit Bartelhiem behaalde voor haar werk een tien doordat zij zich liet inspireren…

’t Zal vijftig jaar geleden zijn toen ‘k aan het Groetse strand een schoonheid van een meisje zag met een fles zonnebrand. Maar ja het arme kind zat toch een beetje om het hand Want hoe ze zich ook rekte, zij kwam niet aan d’ achterkant. En ik zag haar geworstel van gepaste afstand aan maar ben uiteindelijk toch naar het meisje toegegaan en…

Of het nou door de hitte of een dichter kwam die sneller dan de haas een fraai sonnetje pent op zomerzotte billen, of een ballentent. Ik kwam, ik zag, en kocht warempel een van Dam en dacht een prachtig dichtwerk op mijn kont, dat went. Maar op m’n achterkant, daar prijkt een oude prent. Of het dus door de hitte of een dichter kwam die Willem…

Zodra de zomerzonneschijf haar hete stralen zengend brandt, gaat op het blotebillenstrand de laatste kleding van het lijf. Je ziet dan onvoorstelbaar veel aan glim-metaal en glittertooi, gestoken door een lichaamsplooi maar meer nog in een edel deel. Vagijntjes met een ring versierd, de navels door een edelsteen en eikels -schrijnt dat…

Bij ’t Schaken dien je om de beurt te zetten Wie doet er mee? Wie durft? Goed, jullie twee Gladiatoren: Russen tegen Letten, Gewiekste wevers van mentale netten Dan is er ‘t Dammen, dat men speelt met knopen, Je wordt strontziek: waar is de dynamiek? Slechts Sijbrands’ simultaanspel onder d’ open Mokumse hemel boeit vanwege ’t lopen! Ik…

Het lijkt een fluitje van een cent: Het schrijven van sonnetten Maar toch is er een heleboel waarop je dient te letten Het eindrijm zit vaak heel niet mee: wat simpel twee aan twee Terwijl het toch veel mooier is ‘t omarmend neer te zetten Dan heb je nog het metrum, volgens welk sonnetten lopen: Het beste is toch om de pen in ~jambe-inkt~…

Ik heb een doosje waar ik alles in bewaar Aan dingen die hun waarde zijn verloren Maar die ik toch met goed fatsoen Niet zomaar even weg kan doen Omdat ze ook een ander toebehoren Een prille zoen door Greetje mij gegeven Een lief gedicht van mij aan haar geschreven Een rode lok, die kreeg ik van haar toen Voor wat er kwam, een poosje na die…

Het is niet allemaal sonnet wat uit mijn laptop komt. Ik ben nog niet geheel besmet al denk ik af en toe temet dat ik ben afgestompt en slechts nog veertien zinnen schrijf heel keurig bij elkaar gestoken in een knellend lijf gehouden aan het metrum vijf; nou nee, vergeet het maar. Soms spring ik wel eens uit de band en heb aan regels schijt…

Wat kan een vliegtuig mooie strepen trekken Kaarsrecht en als een bruidsjapon zo wit ’t Is jammer dat er heel wat troep in zit Waardoor we rondom Schiphol haast verrekken Wat kan een vliegtuig toch een stank verwekken Door kerosine eindeloos verhit In wolken roet en net zo zwart als git Die alles met een kankerlaag bedekken Nee, zonder vliegtuig…