ommekeer

met de nevel kwam de twijfel
die werd langzaam verdreven
door verlangen naar de natuur
en het samenzijn
zo stil was het die ochtend
dat de twee jonge mensen
nauwelijks spraken tijdens het
verlaten van de stad

daar in een wagenspoor
liep hij links en zij rechts
lachend door de bladeren
maar op het jagerspad
dicht onder het lover
vonden hun handen elkaar
zoals zonlicht soms
de grond onder een eik

allengs verdween de mist
werd het warmer op het plekje bos
waar zij samen, omzoomd
door de vlierbes
naakt waren en elkander
bewonderend streelden
en wisten wat er ging
gebeuren

later verdween de zon
werd het kil op de terugweg
als een ommekeer

natuur liefde verandering

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

5.0 met 1 stemmen 448