inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 10.217):

troost

rust in mij
gij oude mens
verlaat u op
mijn dragende troost

voel mijn warme hand
het verzacht uw pijn
door scheiden overmand

houdt mij nog even vast
dicht mij uw gedachten toe
ze worden nog enkel gedragen
als een angstige last

ga nog even mee
langs mooie levenslanen
ik weet u bent stervensmoe
doch laten wij nog even dralen
en ons in de hof van Eden wanen

de zachte bries
teder wervelend alom
draagt u en mij
over bloemenvelden

hier ervaren wij nog even
de tedere momenten
van genegenheid
die wij met hartslagen telden
tot aan de eeuwige lente

Schrijver: Julius Dreyfsandt, 6 maart 2006


Geplaatst in de categorie: afscheid

3.0 met 11 stemmen aantal keer bekeken 1.461

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
L.G.Rustveld
Datum:
12 maart 2006
Email:
lgrustveldhotmail.com
Ik ben geraakt, ik kan me goed inleven in de emotie die uit het gedicht spreekt. En het troost ook mij.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)