Don
Opvouwen wilde ze
de klanken
bewaren en
koesteren
de trap was hoog
lucht raakte
net het laatste
licht
armen geheven
naar morgen
schreven
handen nu
het kerkhof
was te ver
van het
amsterdamse bos
toch liep het
pad gelijk
met de voetstappen
struikelen kon niet meer
ja zij wilde
poedersuiker
op haar pannenkoek
Geplaatst in de categorie: liefde