Alles wat ik adem
langzaam
oud, in het vergane licht
blaas ik nevel buiten de wereld
en kijk naar het stilstaan
van de schemer
wij hadden samen de nachten
en ik weet mijn liefste
de stilte kwelt
tussen het raam
van zon en maan
verraadt mijn geween
de eerste uren,
de dagen van toen
koude druppels in mijn hals
sterren als oud zilver
boven de stille avondrand
uit de verte waait nog de geur
van warme lakens
en je weet mijn lief
ik wil niets meer bezitten
dan die eerste uren van toen
Geplaatst in de categorie: eenzaamheid