inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 11.107):

Onze oude eikenboom

Onze oude eikenboom zit in de nesten
Mochten in grijs verleden kinderen hem pesten
Beklimmen en langs tere takken aan de buitenkant
Pijlsnel afdalen uit de top en landen in het zand

En aan de sterkste zijtak onderaan had men onbevangen
een schommel voor hem pijnlijk opgehangen
Als kind deed ik die oude eik ook menigmaal zo zeer
Met mijn schurend geschommel van voor naar achter heen en weer

Maar nu is onze eik echter ook geestelijk diep beledigd
In zijn vrucht getroffen door ambtenaren ooit beëdigd
Hij is gekwetst en ontzet door heersende politieke partijen
En met een contra webstee laat ook de oppositie hem nu lijen

Berustend echter over deze politieke donkere wolk
Moet hij toch heel erg wennen aan het nieuwe volk
Dat op zijn erf de vleugelen nieuw zal spreiden
Hij hoopt in stilte dat de kinderen zijn top gaan mijden

Piekerend vraagt hij zich namelijk af en fronst zijn stam
Als er nu toch eens een gezin met kinderen kwam
Die politiek in moderne zin zouden gaan goochelen
En elkaar met mijn eikels zouden gaan bekogelen

Maar plotsklaps anders dan in mensenpolitiek
Bedacht hij zelf met een glimlach speels repliek
Door eikels werpen in de ronde ver van hem vandaan
Kan ook wel eens een bossig nageslacht ontstaan

Schrijver: Rikus Kiers, 14 mei 2006


Geplaatst in de categorie: welzijn

4.0 met 19 stemmen aantal keer bekeken 1.018

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)