Glastempel

Lachend pakt zij de scherven
van haar zelfgeblazen huisje
waar sterren geen barsten
meer kunnen snijden in
reeds blauw geronnen bloed

aders volgen puur en ademloos
gesneden lijnen langs links
waar onregelmatig bonken geen
kamers meer sluit doch hartnekkig
tegen beter weten in volhoudt

de laatste scheuren in de muren
blijven wijken en schitterend
zwijgen verheldert zelfs die ene
plek die rimpels laat glimlachen

Schrijver: metha, 7 juli 2006

methaoudshoornmsn.com

Glastempel

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 5 stemmen 281