dorpskudden
in vroeger tijden
waren de jonge knapen
uitverkoren
de schapen van het dorp
over de hei te leiden
de kudde werd massaal
gewassen in het ven
vlijtig geknipt
en gladgeschoren
liefdevol
met weemoed houd
ik in mijn handen
de ijzeren schaar
die ik ooit heb georven
de scherpte is door roest bedorven
de romantiek
van schapenscheren
zorg over het niet bezeren
het dromen over toen
heb ik wel behouden
maar die tijd
die is niet meer
de geur van veen
en heideroos
heel ziek
verjaagd
mij zie je echter niet
met chique scheerelektriek
in mijn zoete aanvangsdromen
scheer ik als toen mijn schapen
totdat ik licht ga gapen
de slaap verdrijft heel kwiek
mijn nostalgie
over het moderne mechaniek
grom ik in mijn droom
in de schaduw van
die ene grote eikenboom
Geplaatst in de categorie: psychologie