nooit voorwaardelijk
voor een keer opende
ik mijn ogen en
liet mijn graf begroeien
met een teder lijf
lippen drukten zich
op mijn open mond en
enkel jouw stem deelde
de stervende vogels in mij
uren zochten alleen
nog maar jou en
alles dat ik in mezelf
had verlaten
ik wachtte op je woord
maar iets werd terug
niets; ik werd weer
zoals voorheen
engelen fluisteren nu
vleugels op mijn rug
en ik schuif de lus
terug om mijn nek
in vergane as
schrijf ik woorden
alsof ik niets ben geweest
Geplaatst in de categorie: psychologie