de prijs

Vannacht in mijn droom sprak een vrouw of een man
van een prijs die mijn deel nooit zou worden
omdat ik in teksten alleen repte van horden
op mijn weg naar geluk, naar ik wil en ik kan
Ik zei tegen ‘het’ dat dat mooie er ook was
maar dat ik vond dat leed altijd meer
en mooier was en dat ik dat zelf ook graag las
Maar dat ik het best wou proberen een keer

Daarom nu een vers met liefde en hartstocht
vol zomerse dagen, vol wij, altijd wij
Vol geurende bloemen die ik nu wel kocht
die zacht naar jou roken en jij altijd blij
En liefde als kliekjes, omdat onze dagen
Te kort waren voor al dat geluk
En wij die kalenders voor vuilnis aanzagen
omdat we wel wisten: dit gaat nooit meer stuk

Vol lachende mensen omdat wij verschenen
Ze kusten ons, van jaloezie was geen spoor
Ze gunden het ons. Verdwijnt was verdwenen
net als ‘t is over’, voorbij of teloor
En altijd dat koor van duizenden stemmen
Die zongen als Vondel van liefde en trouw
Wij waren gelukkig, verslaafd, niet te remmen
Ik die zo je man was en jij zo mijn vrouw

Nu nog een couplet, of die prijs maar vergeten?
Nee, laat me maar schrijven van toen je verdween
Toen alles zo mooi leek, tot het plotseling weten
hoe fel onze zon in een ander bed scheen

prijs

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 10 stemmen 1.646