inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 12.388):

zie maar in mijn ogen

de vruchten van mijn lach
zijn zo eenvoudig te plukken
kijk me gewoon maar aan
het moet al gek gaan
mocht dat niet gelukken

laat het onbegrensde binnen
de mond hoeft niet open
geen hand hoef je te reiken
zelfs stormen nemen af
en gaan op strelen lijken


zie maar in mijn ogen
en de rimpels daar omheen
je bent dan uiteindelijk,
zo weet ik zeker,
verre van alleen

Schrijver: Julius Dreyfsandt, 30 augustus 2006


Geplaatst in de categorie: eenzaamheid

4.5 met 13 stemmen aantal keer bekeken 638

Er is 1 reactie op deze inzending:

nonna, 19 jaar geleden
Je verbonden voelen in één ogenblik, de spiegel van je ziel.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)