Netgedichten

netgedicht (nr. 12.504):

Misbruik wordt bestraft

Natuurlijk moet het er wel zijn
die telefoon voor de vreselijke pijn
die kindermishandeling tegenwoordig
vertegenwoordigd

Natuurlijk is het goed dat kinderen in nood
weten tot wie te wenden om te worden gehoord
als het water of de handen afgedrukt staan
in het lijf en de ziel.

Natuurlijk vinden de meeste mensen
dat mishandeling niet mag en kan
maar die telefoon die rinkelt en zeker niet
voor niets…

En toch….er zijn ook pubers, die zitten zo in de
knoop, verzinnen ter plekke een incestverhaal,
niet wetende wat ze ermee aanrichten, schoppen
ermee een hoop kabaal, verwoesten gezinnen
door simpelweg te verzinnen, dat ze te grazen
zijn genomen.

Maar natuurlijk moet de lijn er zijn, om te kunnen
vertellen wat of er is, als je geslagen of misbruikt
wordt want er is duidelijk wel iets mis, maar doe
niet de dwaze sprong te verzinnen dat iemand je
te na kwam, je verpest er meer mee dan je ooit
aan denken kon en het slachtoffer heeft het nakijken,
want dié heeft geen lijn om te bellen.

Schrijver: Johanna, 16 september 2006

Geplaatst in de categorie: psychologie

Misbruik?

4.0 met 31 stemmen

1.000

Er zijn 2 reacties op deze inzending:

Naam:: corlien
Datum:: 20 februari 2007
Email:: corlien_1hotmail.com; Het zijn niet alleen pubers die het verzinnen. Voor pubers die het hebben meegemaakt voelt het nog meer alsof ze niet geloofd worden en dat gevoel zit al vast in dat soort personen.
Ik hoop dat je dat respecteert: niet alle pubers liegen om aandacht te krijgen en zijn meer dan genoeg meiden en jongens die wel de waarheid zeggen, maar hierbij niet worden geloofd.
Ik hoop dat je het snapt.

Naam:: Marja
Datum:: 25 september 2006; Wat een mooi gedicht over zo een moeilijk onderwerp en het is waar wat je zegt, als een kind iemand onterecht beschuldigd dan heeft die persoon niemand bij wie hij of zij terecht kan. Maar het is ook te gek voor woorden dat in deze tijd er blijkbaar steeds meer mensen het nodig vinden zich aan kinderen ( die nota-bene de toekomst hebben) te vergrijpen. Het laatste stukje in je gedichtje is zo waar als een klontje, en dat is te erg voor woorden, je hebt het heel mooi ( en gedurfd) verwoord.

Geef je reactie op deze inzending: