inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 12.504):

Het laatste uur heeft nog niet geslagen

het laatste uur heeft nog niet geslagen
de chemokuur slaat je beroerd in hoop
op eindigheid van deze kwelling
vecht hoop op dood de hoop op leven aan

een dichter vecht met heel zijn wezen
zijn levensdreiging droef vol verwachting aan
een zorgzaam moeder en zus en tante strijdt
misselijk met walging voor haar voortbestaan

beiden kwamen ze in mijn leven
de eerste pas de laatste eerder
ik zie ze niet graag gaan
hou vol verwerk het gif

dat helend werken moet in je bestaan
het is nog immer niet gedaan
laat hoop en moed je leven vullen
laat rustig tranen uit je ogen gaan

maar God ik hoop dat ze vloeien van blijdschap
omdat je weet dat je vechtend blijft bestaan
want troost je sterkend met de wetenschap
dat je als zon neigt naar de einder

maar ook weer ter kimme op zult gaan


Jan een geliefde mededichter en Roelie mijn zorgzame schoonzus zijn zonder elkaar te kennen op dezelfde dag de strijd tegen de woekering begonnen

Schrijver: Rikus Kiers, 16 september 2006


Geplaatst in de categorie: ziekte

4.0 met 28 stemmen aantal keer bekeken 1.476

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)