Het laatste uur heeft nog niet geslagen
het laatste uur heeft nog niet geslagen
de chemokuur slaat je beroerd in hoop
op eindigheid van deze kwelling
vecht hoop op dood de hoop op leven aan
een dichter vecht met heel zijn wezen
zijn levensdreiging droef vol verwachting aan
een zorgzaam moeder en zus en tante strijdt
misselijk met walging voor haar voortbestaan
beiden kwamen ze in mijn leven
de eerste pas de laatste eerder
ik zie ze niet graag gaan
hou vol verwerk het gif
dat helend werken moet in je bestaan
het is nog immer niet gedaan
laat hoop en moed je leven vullen
laat rustig tranen uit je ogen gaan
maar God ik hoop dat ze vloeien van blijdschap
omdat je weet dat je vechtend blijft bestaan
want troost je sterkend met de wetenschap
dat je als zon neigt naar de einder
maar ook weer ter kimme op zult gaan
Jan een geliefde mededichter en Roelie mijn zorgzame schoonzus zijn zonder elkaar te kennen op dezelfde dag de strijd tegen de woekering begonnen
Geplaatst in de categorie: ziekte