Netgedichten

netgedicht (nr. 12.785):

Je blik is als de onbewolkte hemel

Je blik is als de onbewolkte hemel
In het meest duistere van de nacht
Flonkerend en heel erg steriel
Als een moderne woning in al zijn pracht

Je luistert overdreven naar mijn gezemel
Vergeven van emotie en romantiek
Op je gezicht staat niet te lezen
Deze man is vreselijk oubollig ziek

Je groene ogen bevriezen der vissen bloed
Denken gebeurt bij jou in onroerend goed
En kitscherige meubels in staal en glas
Ik koester mijn antieke blik in geurende boenwas

Ik ben het artistieke handwerk jij industrieel
In elke kerf van mijn leven ligt emotie
Ik hou niet van dat kille koude staal
De ratio verkilt mij ik bid in devotie

Je lijst met opschepperige punten
Bevat de zoveelste kathedraal
Ik val in menige kerk op mijn knie
En bid voor het behoud van het verleden

Toch laten we ons beiden meeslepen
Door tijdgeest en plaatsgebonden groepsmoraal
Jij in het niet uitgebalanceerde heden
Ik in het wonderschoon gesleten verleden

Maar geschiedenis in al haar veelvoud
Bezoedelt onze smaak en keuze allemaal
Heeft het doorleefd verleden jou gebouwd
Of kies je voor het avontuurlijke heden

Kies jezelf of is de keuze voor je opgebouwd