inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 12.771):

Naamloos van gezicht

heb jij het land gezien
waarheen we vluchten
gisteren en vandaag
mijn benen kunnen
niets meer dragen
omdat ik uitgelopen ben
herinneringen hatend
vergetend slapend

heb jij de weg gezien
in het ons beloofde land
we zijn verdwaald
op wegen die niet leiden.
gedoemd tot stappen terug
naamloos van gezicht
herkenbaar lijdend eerloos
tegen onrecht strijdend

heb jij het huis gezien
waar oorlog inbrak
door de ramen
geweld de muren schudde
en de ruiten brak
vuur vertrouwen schroeide
zodat weerzien
niet meer mogelijk was

heb jij de plaats gezien
waar mensen leven
ruimte gevend aan elkaar
waar ontmoeten is
met hart en ogen open
warmte en vertrouwen
weer de waarde krijgt in
het respecteren van elkaar

kom wijs mij die plaats
we gaan er heen
ik ben te lang alleen

Schrijver: wil melker, 6 oktober 2006


Geplaatst in de categorie: liefde

3.0 met 8 stemmen aantal keer bekeken 561

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)